artist [ˈɑ:tɪst] n.

1. маста́к; маста́чка

2. арты́ст; арты́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ballet dancer [ˈbæleɪˌdɑ:nsə] n. арты́ст бале́та; арты́стка бале́та; балеры́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канферансье́, нескл., м.

Артыст, які аб’яўляе нумары праграмы на эстрадным прадстаўленні, канцэрце і займае гледачоў у перапынках паміж нумарамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэклама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выступае з дэкламацыяй; той, хто дэкламуе.

|| прым. дэклама́тарскі, -ая, -ае.

Дэкламатарскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спявак, артыст хору.

|| ж. хары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эстра́днік, ‑а, м.

Разм. Артыст эстрады (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каскадзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які ў кінафільмах выконвае складаныя і небяспечныя для жыцця трукі.

|| прым. каскадзёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цырка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Цыркавы артыст.

|| ж. цырка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. цырка́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эквілібры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы артыст, які займаецца эквілібрыстыкай.

|| ж. эквілібры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балансёр, ‑а, м.

Цыркавы артыст-акрабат, які ходзіць па канаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)