асо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж. (кніжн.).

Асобны арганізм, які існуе самастойна; індывідуум.

А. мужчынскага полу.

Разнастайнасць асобін расліннага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іншаро́дны, -ая, -ае.

Які мае зусім іншыя, чужыя для пэўнага асяроддзя ўласцівасці; пабочны, чужы.

Іншароднае цела (прадмет, які трапіў звонку ў арганізм).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жыву́чы, -ая, -ае.

1. Жыццяздольны, вынослівы.

Ж. арганізм.

Жывучыя кветкі.

2. перан. Здольны доўга захоўвацца, існаваць.

Жывучыя звычаі.

|| наз. жыву́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абязво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Зрабіць бязводным.

А. драўніну.

А. арганізм.

|| незак. абязво́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абязво́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асо́біна, ‑ы, ж.

Кожны асобны арганізм, які самастойна існуе; індывідуум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэ́рыя, ‑і, ж.

Аднаклетачны мікраскапічны арганізм, які размнажаецца дзяленнем; мікроб.

[Ад грэч. bakteria — палка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімбіёнт, ‑а, М ‑нце, м.

Арганізм, які ўдзельнічае ў сімбіёзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармакало́гія, ‑і, ж.

Навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lébewesen

n -s, - істо́та, жывы́ аргані́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Víelzeller

m -s, - біял. шматкле́тачны аргані́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)