фантасмаго́рыя, ‑і, ж.

Кніжн.

1. Прывіды, вычварныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане. // Нешта нерэальнае, што існуе толькі ў марах, ва ўяўленні.

2. Фантастычныя карціны, фігуры, якія атрымліваюцца з дапамогай розных аптычных прыстасаванняў.

[Ад грэч. phantasma — прывід, здань і agoreuō — гавару.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́бус

(лац. tubus = труба)

труба ў аптычных прыборах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крон​2

[ням. Kron(glas)]

шкло для аптычных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэцэнтра́цыя

(ад дэ- + цэнтр)

неадпаведнасць восей аптычных элементаў катадыяптрычнай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спектраско́п

(ад спектр + -скоп)

прыбор для візуальнага вывучэння аптычных спектраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэмалье́р

(фр. crémaillère)

механізм для плаўнага перамяшчэння рухомых частак у аптычных і вымяральных інструментах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

візуа́льны

(лац. visualis = зрокавы)

які праводзіцца простым вокам або пры дапамозе аптычных прылад (напр. в-ыя назіранні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аўтаскапі́я

(ад аўта- + -скапія)

агляд поласці гартані і дыхальных шляхоў без аптычных прыбораў (параўн. ларынгаскапія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фані́зм

(ад гр. phone = гук)

узнікненне слыхавых уяўленняў пры аптычных, смакавых і іншых неакустычных раздражненнях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абера́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Скажэнне або недастатковая выразнасць паказанняў аптычных прылад. Сферычная аберацыя. Храматычная аберацыя.

2. Уяўнае адхіленне нябесных свяціл ад іх сапраўднага месца знаходжання, якое выклікаецца рухам Зямлі вакол Сонца.

3. Адхіленне ад нармальнай будовы арганізма, якое часта выражаецца толькі у інакшай афарбоўцы або велічыні.

4. перан. Памылка, адхіленне ад ісціны.

[Ад лац. aberratio — адхіленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)