пы́жык, ‑а, м.

Паўночны алень ва ўзросце да двух месяцаў, а таксама футра гэтага аленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schrótkäfer

m -s, - заал. жук-але́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Róthirsch

m -es, -e але́нь высакаро́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hírsch

m -(e)s, -e але́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chłyst

м. паляўн. малады алень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мара́л, ‑а, м.

Алень з вялікімі рагамі (у самца), які водзіцца ў горных лясах Алтая, Забайкалля, Цянь-Шаня і інш.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reindeer

[ˈreɪndɪr]

n., pl. -deer or deers

але́нь -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

caribou

[ˈkærəbu:]

n., pl. -bous or coll. -bou

паля́рны але́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ка́рлікавы, ‑ая, ‑ае.

Вельмі малы. Карлікавы рост. Карлікавая гаспадарка. // У назвах народ жывёл і відаў раслін, якія вызначаюцца сваімі малымі памерамі. Карлікавы алень. Карлікавая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ren

n -s, -e i -er паўно́чны але́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)