Які мае адносіны да развітання; звязаны з развітаннем. Развітальныя словы. □ Андрэй узышоў на сярэднюю гару і спыніўся, развітальным поглядам абводзячы дарагія прасторы зямлі.Колас.Сярожу і Стася пахавалі ў той вёсцы, дзе была першая брыгадная застава, і ротай далі развітальны салют.Брыль.Час раз’ездаў настаў... Што ні вечар даўжэй Развітальныя вальсы, што вечар цішэй Развітальныя шэпты засмучаных пар.Куляшоў.// Наладжаны з прычыны развітання, ад’езду каго‑н. Развітальны вечар. □ Перад ад’ездам спецыяльна для .. [хлопцаў] Зіновій Цімафеевіч напаліў лазню, а Паліна Антонаўка прыгатавала развітальную вячэру.Нядзведскі.
•••
Развітальны акордгл.акорд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіна́льныв разн. знач. фина́льный;
~ная сустрэ́ча — спорт. фина́льная встре́ча;
ф. ако́рд — муз. фина́льный акко́рд;
ф. разлі́к — эк. фина́льный расчёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
субдаміна́нта
(ад суб- + дамінанта)
муз. чацвёртая ступень мажору або мінору, а таксама акорд, пабудаваны на гэтай ступені.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міно́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мінору (у 1 знач.). Мінорны акорд. Мінорная гама. □ Наша тройка ціха павяла мінорны напеў папулярнай .. [у вайну] партызанскай песні.Пянкрат.І ў шчодрым музычным россыпу .. [Малышаў] улоўліваў толькі мінорныя адценні.Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міно́р, ‑у, м.
1.Спец. Музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі; проціл. мажор.
2.перан.Разм. Сумны, прыгнечаны настрой. Рэзкім пераходам у мінор аўтар уводзіць слухача ў кола новых настрояў.«ЛіМ».[Паэты] прымушаюць гучаць слова адначасова і ў мажоры і ў міноры, і сурова-драматычна і мякка-лірычна.Лойка.
[Іт. minore, ад лац. minor — меншы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мажо́р, ‑у, м.
1. Музычны лад, акорд якога складаецца з вялікай і малой тэрцыі і мае радасную, бадзёрую гукавую афарбоўку; проціл. мінор. /узнач.нязм.прым.Сімфонія сі-бемоль мажор.
2.перан.Разм. Вясёлы, радасны настрой. Захапленне .. [вясною] нараджала ў пісьменніка лад іскрыста-сонечнага мажору, лірычнага хвалявання, нястрыманай нічым радасці.Лойка.
[Фр. majeur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chord
I[kɔrd]
n., Mus.
ако́рд -у m.
II[kɔrd]
n.
1) струна́f.
2) Anat.
а) зьвя́зка f.
vocal chords — галасавы́я зьвя́зкі
б) сьцягно́n.
3) Geom. хо́рда f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
minorowy
1.муз. мінорны;
akord minorowy — мінорны акорд;
2.перан. мінорны; сумны; засмучаны;
nastrój minorowy — мінорны настрой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ДАМІНА́НТАў музыцы,
назва гуку 5-й ступені ладу; у гармоніі — адна з функцый танальных у мажоры і міноры, якая валодае інтэнсіўным імкненнем да тонікі. Аснова акордаў Д. — трохгучча 5-й ступені ладу. Функцыю Д. (D) выконваюць і акорды, якія будуюцца на VII i III ступенях, а таксама розныя відазмяненні асн. акорда (дабаўленне дысанансаў, лінеарных і заменных тонаў, увядзенне альтэрацыі, пропуск прымы і інш. тонаў), некат. падобныя па ролі ў танальнасці акорды (напр., «дубль-Д.» — акорд з павялічанай секстай на нII ступені).