паўплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., на каго-што.

Аказаць уплыў. Поспехі ў асваенні космасу, ва ўсіх галінах навукі і тэхнікі, прамысловасці, сельскай гаспадаркі не маглі не паўплываць на чалавека, на ўсе сферы яго дзейнасці. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запраці́віцца, ‑ціўлюся, ‑цівішся, ‑цівіцца; зак.

Разм. Пачаць працівіцца. // Аказаць процідзеянне, не даць згоды на выкананне чаго‑н. Калі прыстаў пачаў абыходзіць межы ўрочышча, а каморнік хацеў паставіць слупы, натоўп сялян рашуча запрацівіўся гэтаму. Г. Кісялёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; заг. даверся; зак., каму-чаму.

Аказаць каму‑, чаму‑н. давер’е, паспадзявацца на каго‑, што‑н. Пеця вырашыў даверыцца камісару. Ён расказаў пра ўсё. Сіняўскі. Пакінем яснасць на чарзе, Даверымся людскому лёсу. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апікула́т ’скупы’ (Касп.). Ад лац. opitulatus ’дапамагаючы’ (аб тым, што слова было вядома ў Беларусі, сведчыць наяўнасць іншага аддзеяслоўнага імені ад гэтага дзеяслова оріtularium у старабеларускай актавай мове (Гарб.). Літ. apìkula ’лянівыя’ магло аказаць уплыў на паяўленне ‑к‑, супраць чаго, аднак, семантыка; субстытуцыя к замест т магла адбывацца ў выніку дысіміляцыі і без такога ўплыву. Супрун, Веснік БДУ, 1971, 3, 73.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okazać

зак.

1. аказаць; праявіць, выявіць;

okazać pomoc — аказаць дапамогу;

okazać współczucie — праявіць спачуванне;

okazać talent — выявіць талент;

2. паказаць, прадявіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

assistance [əˈsɪstəns] n. дапамо́га, падтры́мка;

Can I be of any assistance? Ці магу я чым-небудзь дапамагчы?;

technical/economic/military assistance тэхні́чная/эканамі́чная/вае́нная дапамо́га;

render/give smb. assistance аказа́ць каму́-н. дапамо́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

credence [ˈkri:dns] n. fml ве́ра; даве́р, даве́р’е;

a letter of credence рэкамендацы́йнае пісьмо́/рэкамендацы́йны ліст;

find credence карыста́цца даве́рам;

give credence to smb. аказа́ць даве́р’е каму́-н.;

refuse credence адмо́віць у даве́р’і/даве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замо́віць 1, ‑моўлю, ‑мовіш, ‑мовіць; зак., каго-што.

Аказаць уздзеянне замовай; зачараваць. — Гэта — грошы заклятыя, Іх замовіў чараўнік. Колас.

замо́віць 2, ‑моўлю, ‑мовіш, ‑мовіць; зак., што.

Разм. У выразе: замовіць слова (слоўца) — тое, што і закінуць слова (гл. закінуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaszczycić

зак. kogo czym аказаць гонар каму чым, ушанаваць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

са́мба1

(рус. самбо, ад самозащита без оружия)

спартыўная барацьба, якая дапускае ўжыванне болевых прыёмаў і дазваляе аказаць паспяховае супраціўленне больш моцнаму або ўзброенаму праціўніку; самаабарона без зброі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)