ABC

азбука; асновы; пачаткі;

ABC dziennikarstwa — асновы журналістыкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Abc, A-B-C

[a:be:'tse:]

n -, -

1) а́збука, алфаві́т

nach dem ~ órdnen — размяшча́ць у алфавітным пара́дку

2) перан. а́збука, пача́так

noch im ~ stéhen* — паўтара́ць азы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ABC [ˌeɪbi:ˈsi:] n.

1. алфаві́т; а́збука

2. асно́вы (чаго-н.);

the ABC of physics асно́вы фі́зікі

♦

as easy as ABC ве́льмі про́ста, элемента́рна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elementarz

м.

1. буквар, азбука; лемантар;

2. асновы, пачаткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кана (японская складовая азбука) 5/364; 9/557; 11/555

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

разразны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае разрэз (у 2 знач.). Разразны каўнер.

2. Які складаецца з разрэзаных частак, кавалкаў. Разразная спінка паліто. □ У шафе запаслівага Паўла Данілавіча знайшлася разразная азбука, па якой вучыўся і я сам. Якімовіч.

3. Прызначаны для разразання, разрэзвання. Разразны нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алфаві́т

(гр. alphabetos, ад alpha + beta = назвы першых дзвюх літар грэчаскага алфавіта)

сукупнасць літар якой-н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; азбука.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нямы́

1. прил., в разн. знач. немо́й; (исполненный тишины — ещё) безмо́лвный;

н. чалаве́к — немо́й челове́к;

няма́я цішыня́ — нема́я (безмо́лвная) тишина́;

2. в знач. сущ. немо́й;

○ няма́я а́збука — нема́я а́збука;

няма́я ка́рта — нема́я ка́рта;

нямо́е кіно́ — немо́е кино́;

◊ н. як ры́ба — нем (немо́й) как ры́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

немо́й

1. прил., в разн. знач. нямы́;

немо́й челове́к нямы́ чалаве́к, нямко́;

нема́я тишина́ перен. няма́я цішыня́;

нема́я ка́рта няма́я ка́рта;

нема́я а́збука няма́я а́збука;

2. сущ. нямы́, -мо́га м., нямко́, -ка́ м.; не́мец, -мца м.;

◊

нем, как ры́ба (как моги́ла) нямы́, як ры́ба (як магі́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рзе

[англ. S. Morse = прозвішча амер вынаходцы (1791—1872)]

тэлеграфны код, дзе кожнай літары алфавіта адпавядае вызначаная камбінацыя кропак і рысак; выкарыстоўваецца для перадачы інфармацыі на адлегласць; азбука м.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)