про́за, -ы, ж.

1. Невершаваная літаратура ў адрозненне ад паэзіі.

Мастацкая п.

Пісаць прозу.

2. перан. Будзённасць, паўсядзённасць жыцця.

П. жыцця.

|| прым. празаі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранні́к, -а, мн. -і́, -о́ў, м.

Сярэдні конь у тройцы, які запрагаецца ў аглоблі ў адрозненне ад прысцяжных.

У гэтай тройцы к. быў самым надзейным канём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эмпіры́я, -і, ж. (кніжн.).

1. Чалавечы вопыт увогуле, успрыманне ўсяго знешняга органамі пачуццяў.

2. Назіранне ў натуральных умовах у адрозненне ад эксперыменту.

|| прым. эмпіры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vs [ˈvɜ:səs] (скар. ад versus)

1. су́праць

2. у адро́зненне, у параўна́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акцэнтуацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да акдэнтуацыі. Акцэнтуацыйныя адрозненне ў мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мужчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, м.

1. Асоба, процілеглая жанчыне па поле.

Сустракацца з мужчынам.

2. Дарослы чалавек у адрозненне ад юнака, хлопчыка.

|| прым. мужчы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verschíedenheit

f -, -en ро́зніца, адро́зненне, ро́знасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отли́чие ср.

1. (различие) адро́зненне, -ння ср.;

в отли́чие от… у адро́зненне ад…;

2. (заслуга, отмеченная наградой) адзна́ка, -кі ж., выда́тнасць, -ці ж.;

дипло́м с отли́чием дыпло́м з адзна́кай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stipendiary [staɪˈpendiəri] n. пла́тны магістра́т; суддзя́, які́ атрымлівае жа́лаванне (у адрозненне ад міравога)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капуліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Прышчэпка чаранком, у адрозненне ад акуліроўкі — прышчэпкі вочкам.

[Ад лац. copulare — злучаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)