revival [rɪˈvaɪvl] n.

1. аднаўле́нне;

an economic revival аднаўле́нне экано́мікі

2. адраджэ́нне;

the revival of old customs адраджэ́нне былы́х звы́чаяў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Рэстыту́цыяаднаўленне былых парушаных правоў’ (ТСБМ). Ст.-бел. реституция ’зварот забранай уласнасці’ < ст.-польск. restytucyja ’тс’ < лац. restĭtūtioаднаўленне; аднаўленне ў правах’ < restĭtuo ’вяртаю; аднаўляю’ (Булыка, Лекс. запазыч., 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

renewal [rɪˈnju:əl] n. (of) аднаўле́нне, заме́на; рэстаўра́цыя; прадаўжэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odnowienie

н. аднаўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wznowienie

н. аднаўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэканструкцыя,

аднаўленне тэксту літаратурнага помніка; аднаўленне зніклых моўных форм.

т. 13, с. 569

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэгенера́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Аднаўленне першапачатковых каштоўных уласцівасцей адпрацаваных матэрыялаў вытворчасці.

2. Награванне газу і паветра ў печы адпрацаванымі прадуктамі гарэння.

3. Аднаўленне жывёльнымі і расліннымі арганізмамі страчаных або пашкоджаных органаў, тканак, а таксама цэлага арганізма з часткі.

[Ад лац. regeneratio — аднаўленне, зварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазакла́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перазакладваць — перазалажыць; аднаўленне закладу, паўторны заклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рынапла́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Аднаўленне носа або выпраўленне яго формы з дапамогай пластычнай хірургіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнатураліза́цыя, ‑і, ж.

Аднаўленне ў правах грамадзянства асоб, якія страцілі па якой‑н. прычыне грамадзянства гэтай краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)