Verbum

анлайнавы слоўнік

адзява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і (радзей) адзяюся, адзяешся, адзяецца; адзяёмся, адзеяцеся; незак.

1. Незак. да адзецца.

2. (у спалучэнні з акалічнаснымі словамі). Насіць адзенне таго або іншага фасону, той або іншай якасці. Адзявацца з густам. Адзявацца па модзе. □ Марына пачала прыгожа адзявацца і выбрала сабе сталую прычоску, якая так была ёй да твару. Чорны. Цяпер найбольш, шыкоўна адзяваліся нэпманы, іх сынкі і дочкі. Паслядовіч.

3. Зал. да адзяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыгаша́ць ’прыбіраць, прыгожа адзяваць’ (Ласт.). Да незафіксаванага *го́шыць/*гашы́ць ’прыводзіць у належны стан; гатаваць, рыхтаваць і пад.’, параўн. ст.-рус. гоши(ти) ’рыхтавацца’ (берасцяная грамата XII ст., Зализняк, Древненовг., 318), гошити ’рабіць, рыхтаваць’ (наўг., Сразн., помнік XVI ст.), рус. смал., пск., наўг., цвяр., ярасл. гоши́ть ’гатаваць, рыхтаваць; збіраць у дарогу; назапашваць’, укр. закарп. гоши́ти, гоші́ти ’падпільноўваць каго-небудзь; што-небудзь вельмі любіць’, гоши́тися, гоші́тися ’гатавацца; узбуджацца’. Філін (Происх., 593) лічыў гошити старажытным паўночна-заходнім лексічным дыялектызмам, які быў вядомы і на крайнім паўднёвым захадзе. Звязваюць таксама з гоноши́ть ’нагрувашчваць, збіраць’, гоноши́ться ’рыхтавацца’ (так ЕСУМ, 1, 578), што не падаецца пэўным (параўн. у гэтым кантэксце прасл. *gonositi ў ЭССЯ, 7, 25–26). Этымалогія беспрэфіксальных форм няясная. Ва ўсякім выпадку, не мае рацыі апеляцыя да вельмі сумнеўнага *го́ха ’харчовыя прыпасы’ (ЕСУМ, 1, 578). Параўн. рус. пск., цвяр. пригоша́ть, пригоши́ть ’гатаваць, рыхтаваць на запас’, пск. приго́ха ’страва; харчовыя прыпасы’. На семантыку наўг. приго́ха ’прыгожая дзяўчына, жанчына; прыгажуня’, як і бел. прыгашаць ’прыбіраць, прыгожа адзяваць’, паўплывала, безумоўна, семантыка лексем з коранем прыго́ж‑. Гл. Антропаў, Palaeoslavica, XII, 1, 2004, 141–142.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

apparel

[əˈpærəl]

во́пратка f., убо́р -у m.; убра́ньне, адзе́ньне n.

sporting apparel — спарто́вае адзе́ньне

v.t.

1) адзява́ць

2) убіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адзява́цца несов.

1. в разн. знач. одева́ться;

2. (кім, чым) одева́ться, ряди́ться, наряжа́ться;

3. (у што) перен. одева́ться, наряжа́ться (во что и чем);

1-3 см. адзе́цца;

4. страд. одева́ться; наряжа́ться; см. адзява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облека́ть несов.

1. (одевать) уст. адзява́ць;

2. перен. (покрывать) пакрыва́ць; (окутывать) ахіна́ць;

3. перен. (воплощать) увасабля́ць; (выражать) выка́зваць; надава́ць (што);

4. перен. (наделять) надзяля́ць (чым); см. обле́чь^I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

apron

[ˈeɪprən]

1) фарту́х, хварту́х -а́ m.

2) запо́на f. (у бры́чцы)

3) Theatr. авансцэ́на f.

4) пляцо́ўка пе́рад анга́рам

адзява́ць фарту́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gird

[gɜ:rd]

v.t. girt or girded

1) падпяра́зваць (-ца); апяра́зваць (-ца)

2) абкружа́ць, абгаро́джваць, апяра́зваць (лес, по́ле)

3) адзява́ць; надзяля́ць (уладай)

[gɜ:rd]

насьміха́цца; кпіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

garb

[gɑ:rb]

адзе́ньне n., во́пратка f.; убо́р -у m.

military or priestly garb — вае́ннае або́ сьвята́рскае адзе́ньне

peasant garb — сяля́нская во́пратка

v.t.

адзява́ць, апрана́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

clothe

[kloʊð]

v.t. clothed or clad

1) апрана́ць, адзява́ць

2) выка́зваць, выяўля́ць

Her ideas are clothed in simple words — Яна́ вы́казала свае́ ду́мкі про́стымі сло́вамі

v.i.

апрана́цца, адзява́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hat

[hæt]

капялю́ш капелюша́ m., капялю́шык -а m., dim.

hat in hand —

а) зьня́ўшы капялю́ш для паша́ны

б) уго́дліва, лі́сьліва

to pass the hat — зьбіра́ць ахвя́ры

v.t.

адзява́ць капялю́ш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)