разадзе́ ты , ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разадзець.
2. у знач. прым. Вельмі прыгожа, па-святочнаму адзеты . Услед за .. [дзедам], разадзетая, быццам у самае ўрачыстае свята, ехала Маня. Васілевіч . [Манечка:] «Якое сягоння свята, што так шмат людзей ходзіць разадзетых па вуліцы». Баранавых .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изы́ сканно нареч. вы́ танчана; даліка́ тна; элега́ нтна; згра́ бна; см. изы́ сканный 2 ;
изы́ сканно выража́ ться вы́ танчана (даліка́ тна) гавары́ ць;
изы́ сканно оде́ тый элега́ нтна (згра́ бна) адзе́ ты (апра́ нуты);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раструха́ нка ’растрапаная жанчына’ (Жд. 2), раструхонка ’тс’: раструхонка кудлы развесіла (Сержп. Прык. ), раструха́ йла (ръструха́ йла ) ’разявака, расцяпа’ (ушац. , Нар. лекс. ). Параўн. раструхну́ цца ’разысціся, раз’ехацца’ (Ян. ), растру́ хівацца , растру́ сываць ’растрасаць’ (Мат. Гом. ), што да трух , трус (гл.), сюды ж расту́ рханы , растру́ ханы ’раскудлачаны’ (Сцяшк. Сл. ). Параўн. таксама раструхан ’неахайна адзеты ’ (Колас ), растурха́ н ’тс’ (карэліц. , Жыв. НС ), што, магчыма, звязана з наступным словам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адзе́ ць , адзе́ ну, адзе́ неш, адзе́ не; адзе́ нь; адзе́ ты ; зак. , каго-што
1. Надзець на каго-н. вопратку, апрануць.
А. дзіця.
Зіма адзела поле снегам (перан. ).
2. Апрануць кім-н.
А.
Дзедам Марозам.
3. Забяспечыць каго-н. адзеннем.
Бацькі дзяцей адзелі і абулі.
4. Тое, што і надзець; нацягнуць .
Ледзь адзеў пальчаткі.
5. перан. Пакрыць; ахінуць.
Дубы зялёны плашч адзелі.
|| незак. адзява́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| звар. адзе́ цца , адзе́ нуся, адзе́ нешся, адзе́ нецца; адзе́ нься; незак. адзява́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
|| наз. адзява́ нне , -я, н. (паводле 1 і 4 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маге́ рка , ‑і, Д М ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Круглая высокая мужчынская шапка з лямцу, якую насілі раней сяляне; род капелюша. Адзеты [малады селянін] ў вышываную сарочку, на плячах — світка з саматканага сукна, падперазаная поясам, на нагах — лапці з аборамі да каленяў, на галаве — магерка. С. Александровіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наря́ женный I прыбра́ ны, мног. папрыбіра́ ны, убра́ ны, мног. паўбіра́ ны; (выряженный) вы́ страены; (одетый во что-л.) адзе́ ты , мног. паадзява́ ны, апра́ нуты, апра́ нены, мног. паапрана́ ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кандыда́ т
(лац. candidatus = адзеты ў белае)
1) той, каго намячаюць выбраць, прызначыць, прыняць куды-н. (напр. к. у дэпутаты);
2) першая вучоная ступень, якая прысуджаецца на падставе абароны дысертацыі (напр. к. філалагічных навук).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Dress
m -es, -e
1) спартыўны кася́ рм, ма́ йка, футбо́ лка
2) гарніту́ р [кася́ рм] на вы́ хад; разм. элега́ нтна адзе́ ты
in vó llem ~ — пры по́ ўным пара́ дзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ubrany
адзеты , апрануты;
być ~m w co — быць апранутым у што ; мець на сабе што ; быць у чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
наря́ дный прыбра́ ны, убра́ ны; (выряженный) вы́ страены; (нарядно одетый) прыго́ жа (бага́ та, шыко́ ўна, пы́ шна) адзе́ ты (апра́ нуты, апра́ нены разг. ), прыбра́ ны, убра́ ны; (красивый) прыго́ жы; (роскошный) бага́ ты; (шикарный) шыко́ ўны; (пышный) пы́ шны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)