пааддзяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

Аддзяліцца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́цца, ‑сялюся, ‑селішся, ‑селіцца; зак.

Аддзяліцца, пасяліўшыся на новым месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчляні́цца, ‑ніцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н., выдзеліцца з цэлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Ачысціцца, аддзяліцца (пра шкарлупіны, верхні слой чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкле́іцца, ‑клеіцца; зак.

Аддзяліцца, адстаць (пра што‑н. прыклеенае). Марка адклеілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаро́цца, ‑порацца; зак.

Адарваўшыся па шве, аддзяліцца (пра што‑н. прышытае).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубава́цца, ‑буецца; зак.

Аддзяліцца, верцячыся, круцячыся па вінтавой нарэзцы. Гайка адшрубавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́цца, спорацца; зак.

Адпароцца, аддзяліцца (пра што‑н. прышытае). Нашыўка спаролася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oddzielić się

зак. аддзяліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адлама́цца, ‑ломіцца; зак.

Зламаўшысят аддзяліцца, адпасці. Ад сасны адламалася вялікая галіна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)