ВАКО́ЛІЦА,

аколіца (ад усх.-слав. околоти абкружаць, абгароджваць, абносіць каламі), наваколле, акруга або агароджа вакол вёскі.

т. 3, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тын, ‑у, м.

Агароджа з папярочных або вертыкальных жэрдак, пераплеценых прутамі лазы, хворастам. За невысокім тынам корпалася ў градах жанчына. Асіпенка. // Суцэльная агароджа з убітых у зямлю жэрдак, плашак. Бэзам абсаджана дварышча, Тынам з бярвенняў аточана. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fencing [ˈfensɪŋ] n.

1. sport фехтава́нне

2. агаро́джа; матэрыя́л для агаро́джы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

railing [ˈreɪlɪŋ] n.

1. за́гарадзь, за́гарадка; плот, агаро́джа

2. рэ́йка; до́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

opłotek

м. агароджа, загарадзь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фальшбо́рт, ‑а, М ‑рце; мн. ‑борты, ‑аў; м.

Спец. Бартавая агароджа палубы на судне. Хвалі пераліваліся цераз фальшборт.

[Ням. Falschbord]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hécke

f -, -n агаро́джа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абгаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Невялікая, лёгкая агароджа. Наўкол прыгожай абгародкай Зялёны двор абняў тынок. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

railing

[ˈreɪlɪŋ]

n.

1) агаро́джа f.

2) по́ручні, парэ́нчы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

городьба́ обл.

1. (действие) гарадзьба́, -бы́ ж.;

2. (ограда, изгородь) агаро́джа, -джы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)