жва́чны, -ая, -ае.

1. Які жуе жвачку.

Жвачныя жывёлы.

2. у знач. наз. жва́чныя, -ых. Падатрад млекакормячых атрада парнакапытных (авечкі, козы, буйная рагатая жывёла і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бляя́нне н. Blöken n -s (авечкі), Méckern n -s (казы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазво́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх. Пазводзіліся авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муро́г, -рагу́, м.

1. Сухадольная сакавітая трава высокай кармавой якасці.

Авечкі прагна шчыпалі м.

2. Сена з такой травы.

Духмяны м.

|| прым. муро́жны, -ая, -ае.

М. пах мядункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сощипа́ть сов., разг. сашчыпа́ць;

о́вцы сощипа́ли всю траву́ аве́чкі сашчыпа́лі ўсю траву́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руно́, ‑а, н.

Шэрсць авечкі. Тонкае руно.

•••

Залатое руно — у грэчаскай міфалогіі: залатая шкура барана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zarzynać

незак. рэзаць;

zarzynać owce — рэзаць авечак (авечкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

танкашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае, дае тонкую шэрсць. Танкашэрсныя авечкі. // Зроблены з тонкай шэрсці. Танкашэрснае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Танкарунныя (авечкі) 1/61, 516, 613

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цыге́йка

(ад ням. Ziege = каза)

футра, вырабленае са шкуры авечкі цыгейскай пароды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)