áusreiten

*

1.

vi (s) выязджа́ць (на кані)

2.

vt аб’язджа́ць каня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абцяка́ць, ‑ае; незак., што.

1. Агінаць, абыходзіць што‑н. у сваім цячэнні. Вада з абодвух бакоў абцякала камень. □ Моцны вецер б’е ў твар, з сілай абцякае цела. Шынклер. // Абходзіць, аб’язджаць, абмінаючы каго‑, што‑н. Абцякаючы фурманкі, статак авечак імчаўся па дарозе.

2. Разм. Сцякаць з чаго‑н. мокрага (пра вадкасць). З бялізны абцякала вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umségeln

vt аб’язджа́ць, аб’е́хаць (вакол чаго-н.), агіба́ць (на караблі) (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прое́зживать несов.

1. (о лошади — выезжать) спец. аб’язджа́ць;

2. (о лошади — не давать застаиваться) спец. праязджа́ць; см. прое́здить​ 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beréiten

I

1.

vt

1) падрыхто́ўваць, рыхтава́ць

2) гатава́ць (страву)

3) прычыня́ць; учыня́ць

2.

(sich)

(zu D) рыхтава́цца (да чаго-н.)

II

* vt

1) аб’язджа́ць (каня)

2) аб’язджа́ць ко́нна (мясцовасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herúmfahren

*

1.

vi (s) аб’язджа́ць (вакол)

2) vt (um A) вазі́ць (вакол чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúreiten

*

1.

vt аб’язджа́ць (каня)

2.

vi (s) (D) пад’язджа́ць (верхам) (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

durchreiten

I dúrchreiten

* vi (s) праязджа́ць вярхо́м

II durchréiten

* vt аб’язджа́ць вярхо́м (якую-н. мясцовасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

osiadać

незак.

1. пасяляцца;

2. хім. асядаць; ападаць на дно;

3. садзіцца;

osiadać na mieliźnie — садзіцца на мель;

osiadać konia — аб’язджаць каня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

herúm=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) кругавы рух: herúmfahren* аб’язджа́ць

2) рух без пэўнага напрамку: herúmgehen* расха́джваць, хадзі́ць туды́-сюды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)