benähen

vt

1) абшыва́ць (што-н. mit D – чым-н.); нашыва́ць (што-н. на што-н.)

2) разм. абшыва́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obszywać

незак.

1. kogoабшываць каго;

2. абшываць чым;

3. аблямоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upholster

[ʌpˈhoʊlstər]

v.t.

1) абця́гваць, абшыва́ць, абіва́ць мэ́блю, рабі́ць мя́ккую мэ́блю

2) дэкарава́ць пако́й (фіра́нкамі, што́рамі, дывана́мі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

футрава́ць

(ням. füttem = падкладаць)

1) рабіць абліцоўку металургічных печаў, катлоў, бакаў, агрэгатаў вогнетрывалымі або хімічна стойкімі матэрыяламі;

2) падшываць футрам вопратку;

3) абшываць дошкамі, абшалёўваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кант м. Kánte f -, -n, Bórte f -, -n; Saum m -(e)s, Säume; Páspel f -, -n;

абшыва́ць кантам paspelíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перешива́ть несов.

1. (всё, многое) шыць;

2. (заново) перашыва́ць;

3. (обшивать заново досками и т. п.) абшыва́ць на́нава, абабіва́ць на́нава;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obkładać

незак.

1. абкладаць;

2. абгортваць;

3. пакрываць;

4. абшываць;

5. біць, дубасіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абшыва́нне ср.

1. обшива́ние, обши́вка ж.; окаймле́ние; опу́шивание, опуше́ние, опу́шка ж.; обта́чивание, обта́чка ж.;

2. обшива́ние, обши́вка ж.;

3. разг. обшива́ние;

1-3 см. абшыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

besétzen

vt

1) займа́ць (месца, памяшкане)

2) акупі́раваць

3) займа́ць (пасаду)

4) абшыва́ць, уні́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsaümen

vt

1) падру́бліваць, аблямо́ўваць, абшыва́ць (сукенку)

2) атача́ць (пра дрэвы і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)