агітпо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяльна абсталяваны чыгуначны састаў, што выкарыстоўваецца як рухомы агітпункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абсталява́ць, абсталяваны (БРС, Касп.) < польск. obstalować, якое ў сваю чаргу з нямецкага bestellen; ням. be‑ > польск. ob‑, не зусім зразумелая агаласоўка кораня, гл. Брукнер, 512–513.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лінгафо́нны, ‑ая, ‑ае.

Абсталяваны спецыяльнай апаратурай для самастойнай работы па вывучэнню няроднай мовы. Забеспячэнне кабінета лінгафоннай апаратурай.

[Лац. lingua мова і фон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензазапра́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяльны аўтамабіль, абсталяваны цыстэрнай, помпай, фільтрам і іншымі прыстасаваннямі для запраўкі самалётаў, танкаў, аўтамабіляў вадкім палівам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́мінг

(англ. camping)

спецыяльна абсталяваны лагер для аўтатурыстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ке́пмінг

(англ. camping)

спецыяльна абсталяваны лагер для аўтатурыстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

vóllklimatisiert

a абсталява́ны сістэ́май шту́чнага клі́мату (пра памяшканне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абмежава́льнік, ‑а, м.

Спец. Прылада, якая робіць немагчымай работу машыны, устаноўкі за межамі паказаных велічынь. Сашнікі сеялак абсталяваны абмежавальнікамі глыбіні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Поезд з маторных і прычапных вагонаў, у якім пярэдні і задні вагоны абсталяваны пультамі кіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяна́рый, ‑я, м.

Вадаём. басейн, абсталяваны для ўтрымання марскіх жывёл і рыб з мэтай назірання за імі і правядзення розных даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)