уві́ ць , уваўю́ , уваўе́ ш, уваўе́ ; уваўём, уваўяце́ , уваўю́ ць; уві́ ў, уві́ ла́ , -ло́ ; уві́ ; уві́ ты; зак.
1. што ў што . Уплесці віццём.
У. стужку ў вянок.
2. што на што . Намотваючы, змясціць.
У. усю пражу на верацяно.
3. каго-што . Абвіць па ўсёй паверхні.
Дзікі вінаград увіў сцены дома.
4. што чым . Упрыгожыць, абвіваючы чым-н.
У. арку гірляндамі.
|| незак. увіва́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запле́ сці
1. (сплесці ) flé chten* vt é inflechten* vt уплесці ў што -н
2. (аплесці , абвіць é chten* vt í nden* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
obwinąć
зак. абвіць ; абгарнуць; загарнуць; абкруціць;
obwinąć w papier — загарнуць у паперу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абкруці́ цца , ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.
1. Абматаць сябе чым‑н., укруціць сябе ў што‑н.; загарнуцца. Адкруціцца коўдрай.
2. Абвіць сабой што‑н., размясціцца вакол чаго‑н. Змяя абкруцілася вакол дрэва.
3. Абысці, аб’ехаць, абляцець вакол чаго‑н. Мінутная стрэлка абкруцілася вакол сваёй восі.
4. Разм. Ажаніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапаві́ ць , ‑паўю, ‑паўеш, ‑паўе; ‑паўём, ‑паўяце; зак. , каго-што .
1. Спавіць нанава, іначай, яшчэ раз. — Ціха, сынок, ціха, — пачала Валя супакойваць яго. — Зараз перапаўю, і ўсё будзе добра. Карпаў .
2. Абвіць , абматаць. Паўла пераапранулі, пасадзілі ў кабіну, перапавілі добрым дзесяткам правадкоў, якія цягнуліся да прыбораў. Шыцік .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переви́ ть сов.
1. (обвить чем-л.) абві́ ць , мног. а́ ць, абкруці́ ць, мног. у́ чваць;
2. (переплести) перапле́ сці, мног. а́ ць;
3. (свить заново) пераві́ ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уві́ ць , уваўю, уваўеш, уваўе; уваўём, уваўяце; пр. увіў, увіла, ‑ло; заг. уві; зак. , што .
1. Уплесці, укруціць віццём, звіваннем. Увіць стужку ў вянок.
2. Намотваючы, змясціць. Увіць усю пражу на верацяно.
3. Абвіць сабою паверхню чаго‑н. (аб раслінах). Дзікі вінаград увіў сцены дамоў.
4. Упрыгожыць, абвіваючы чым‑н. Увіць арку гірляндамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намата́ ць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , што і чаго .
1. Абвіць , абкруціць што‑н. вакол чаго‑н. Наматаць нітак на шпульку. □ Познышаў памагаў на руку провад. Вось паравоз дабег да ўзрыўчаткі... Краўчанка . Нырнуў хлопец [у раку], памагаў лёску на руку, торгаў, торгаў,.. кручка не адарваў. Б. Стральцоў .
2. Матаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Наматаць пяць клубкоў пражы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апаві́ ць , апаўю́ , апаўе́ ш, апаўе́ ; апаўём, апаўяце́ , апаўю́ ць; апаві́ ў, -віла́ , -ло́ ; апаві́ ты; зак. , каго-што.
1. Абвіць , абматаць каго-, што-н. чым-н.
Стужка апавіла галаву дзяўчыны.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв. ) перан. і пад. ), ахапіць.
Лагчыну і лес апавіў туман.
3. перан.
Лёгкі сум апавіў сэрца.
|| незак. апавіва́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| звар. апаві́ цца , апаўю́ ся, апаўе́ шся, апаўе́ цца; апаўёмся, апаўяце́ ся, апаўю́ цца; апаві́ ўся, -віла́ ся, -ло́ ся; незак. апавіва́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
Сэрца апавіваецца смуткам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераві́ ць , пераўю, пераўеш, пераўе; пераўём, пераўяце; пр. перавіў, ‑віла, ‑віло; заг. пераві; зак. , што .
1. Абвіць чым‑н. што‑н.; абвязаць. Колы грукаталі па карэннях, што перавілі лясную дарогу, рыпелі, але гэта, здавалася, не парушала глыбокай цішыні ночы. Асіпенка .
2. Развіўшы што‑н., звіць лепш, іначай. Перавіць вяроўку.
3. Звіць, пераматаць на што‑н. іншае. Перавіць ніткі з матка на клубок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)