◎ Клу́чышча ’расчэп, лучына’ (Гарб.). Да лучышча, луч (гл.). Тут таксама цяжка вызначыць паходжанне пачатковага к. Параўн. клухтавіна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кры́лы ’жабры’ (Шатал.). Таксама парныя аб’екты з абодвух бакоў рыбы, таму па аналогіі з крыло© (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кізо́к ’вышкі’ (Мат. Гом.), ’столь з жэрдак у хляве’ (Шатал.). Да кізок ’тс’ (гл.). Гл. таксама хіжа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лабазі́на, лыбазіна ’дубец’ (З нар. сл.), рус. лабазина ’дубец, кій’. Гл. таксама і хлабазіна. Да лабаза (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ландар ’арандатар карчмы’ (слуцк., БНТ, Лег. і пад.) — скажонае рандар ’тс’ гранда < арэнда (гл.). Параўн. таксама ліндар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лачба́н ’збан’ (Касп.), ушац. лъчбан (груб.) ’галава’ (Нар. лекс.). Да лазбан (гл.) > лажбан > ладжбан. Параўн. таксама лазьбень.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лукшчы́ць ’лушчыць (боб, гарох)’ (астр., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. lùkštyti ’тс’. Гл. таксама звонкі варыянт лужджы́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лялёх ’жывот’ (маст., Сцяшк. Сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне з суфіксам ‑ʼoxъ ад ляле́ць (гл. лялёта). Параўн. таксама ле́лех.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Ляні́ва, лені́во ’выпоўзіны ад вужакі’ (Дразд.), драг. лынэво ’тс’ (КЭС). Да ле́ніла, ліня́ць (гл.). Параўн. таксама лінёвішна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мандрыгу́лі ’блюда з салёных агуркоў’ (Касп.). Скажонае з мандрагора ’красаўка, Atropa belladonna’. Параўн. таксама польск. madrygała ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)