барвяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і барвісты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барвяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і барвісты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акселеро́метр, ‑а,
[Ад лац. accelero — паскараю і грэч. metréō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анілі́н, ‑у,
Алеістая ядавітая вадкасць без колеру, якая ўжываецца пры вырабе фарбаў, лякарстваў і
[Ад араб. an-nil — індыга.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́лкавы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з аполкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заіле́нне, ‑я,
Запаўненне рэчышча ракі, канала, ложа вадаёма ілам, пяском і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закало́тка, ‑і,
Тое, чым закалочваць якую‑н. страву (мука, яйцы і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Пакрыцца пырскамі (вады, гразі і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпрэпарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Вырабіць прэпарат з чаго‑н. (для даследавання, лячэння і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абіра́лаўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэ́рма, ‑ы,
Злучальнатканкавая частка скуры ў пазваночных жывёл і ў чалавека, якая знаходзіцца
[Грэч. derma.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)