насаджа́льнік, ‑а, м.

Кніжн. Асоба, якая распаўсюджвае, укараняе што‑н. (якія‑н. ідэі, парадкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́ска, ‑і, ДМ ‑весцы; Р мн. ‑весак; ж.

Тое, што прывешана як упрыгожанне і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпо́й, ‑ю, м.

Метал або сплаў, які выкарыстоўваецца для злучэння пайкай металічных дэталей, вырабаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пестыцы́ды, ‑аў.

Хімічныя сродкі барацьбы з рознымі шкоднымі арганізмамі (насякомымі, кляшчамі, бактэрыямі, грыбкамі, пустазеллем і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акселеро́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння паскарэнняў (перагрузак) у транспартных машынах, лятальных апаратах і пад.

[Ад лац. accelero — паскараю і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анілі́н, ‑у, м.

Алеістая ядавітая вадкасць без колеру, якая ўжываецца пры вырабе фарбаў, лякарстваў і пад.

[Ад араб. an-nil — індыга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з аполкаў. [Мікуць] заехаў пад самы аполкавы хлеў, дзе было гаспадарчае прыладдзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Трасучы, выдаляць што‑н. (снег, пыл і пад.); атрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавы́хавацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

У выніку выхавання засвоіць новыя звычкі, погляды, нормы паводзін і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Нанава скласці кампазіцыю (карціны, музычнага твора і пад.). Перакампанаваць карціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)