Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Су́чча вы́мя ’павялічаныя залозы пад пахай’ (чавус., Нар. медыцына), ’павялічаныя грудкі ў нованароджаных’ (там жа), су́ччае вымя (сучее выме) ’павелічэнне залоз пад пахай, пераходзячае ў скулу’ (Нас.), сучы́нае вы́мя ’нарыў пад пахай’ (ТСБМ), сучаі́м’е, сухаі́мʼе ’гідрадэніт, запаленне залоз пад пахай’ (шчуч., люб., Сл. ПЗБ). Параўн. укр.палес.су́че ви́мйе ’нарыў пад пахай’, рус.су́чье вы́мя ’тс’. Варыянтнасць абодвух элементаў словазлучэння, параўн. укр.палес.собаче вымйе, суча цицька, рус.дыял.собачье вымя, сучья ти́тька, таксама тыпалагічныя паралелі тур.köpekmemesi ’нарыў пад пахай’, тат.эт имчэге ’тс’ (“сучча вымя”) сведчаць, паводле Беразовіч (Язык и трад. культура, 514), пра вобразны характар намінацыі хвароб, дадатковым матывуючым прызнакам пры ўтварэнні якіх з’яўляюцца негатыўныя канатацыі, звязаныя з вобразам сабакі. У беларускай мове звычайна характэрныя для ўтварэння назваў раслін (гл. сабачы). Крыніцы паходжання няясныя (першасная метафара?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мікро́б, ‑а, м.
Жывёльны або раслінны арганізм, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам; бактэрыя. Хваробныя мікробы.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і bios — жыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што.
Разм. Прыляпіць, прыклеіць пад чым‑н. // і чаго. Прыляпіць дадаткова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нявы́патрабаваны, ‑ая, ‑ае.
Не запатрабаваны адрасатам, які застаўся незабраным (пра груз, пісьмо і пад.). Нявыпатрабаваная тэлеграма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павышэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў, зрабіўся вышэйшым. Рэшткі снегу хутка растала пад [прамянямі] павышэлага сонца.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.
Разм. Абуць што‑н. пад што‑н. Падабуць шарсцяныя шкарпэткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаве́ц, ‑даўца, м.
Асоба, якая ўласнаручна падае, аддае які‑н. дакумент, пісьмо і пад. Падавец прашэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Напісаць, намаляваць і пад. хутка і нядбайна. Намахаць аб’яву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напада́ючы, ‑ага, м.
Адзін з ігракоў нападзення ў гульнях (у футбол, хакей і пад.). Цэнтральны пападаючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)