падаве́ц, ‑даўца, м.

Асоба, якая ўласнаручна падае, аддае які‑н. дакумент, пісьмо і пад. Падавец прашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)