Verbum

канстытуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які складае аснову чаго‑н.; вызначальны. Канстытутыўныя палажэнні. Канстытутыўныя ўласцівасці.

[Лац. constitutus — вызначаны.]

куры́льніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна, у якой спальваюць пахучыя рэчывы для абкурвання каго‑, чаго‑н.

лічы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць падлік каго‑, чаго‑н. Лічыльшчыкі па перапісу насельніцтва.

малапрыго́дны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова прыгодны для чаго‑н. Малапрыгодная зямля. Малапрыгодны для будаўніцтва лес.

мата́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для змотвання чаго‑н.

матрыцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго‑н.

медыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў сярэдзіне чаго‑н.; пасярэдні. Медыяльная група мышцаў.

[Ад лац. medialis — які знаходзіцца пасярэдзіне.]

ме́шалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для размешвання чаго‑н.

мініяцю́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мініяцюрнага (у 2 знач.); незвычайна малыя памеры каго‑, чаго‑н.

мя́кіш, ‑у, м.

1. Мяккая частка печанага хлеба.

2. Мяккая частка чаго‑н.; мякаць.