Verbum

апало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Абарона, усхваленне каго‑, чаго‑н. у пісьмовай або вуснай форме.

[Грэч. apologia.]

адбо́рка, ‑і, ж.

Спец. Выстругванне адмысловым гэблікам-адборнікам фігурнай паверхні чаго‑н. Адборка карніза.

адвеслава́ць, ‑вяслую, ‑вяслуеш, ‑вяслуе; зак.

Вяслуючы, аддаліцца, ад’ехаць ад чаго‑н. Адвеславаць ад берага.

абва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго‑н.

абво́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абводу чаго‑н.; які акружае што‑н. Абводны канал.

абгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Зрабіць гэблем гладкай паверхню чаго‑н. Абгабляваць дошку.

дамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Закончыць малацьбу чаго‑н. Дамалаціць грэчку. Дамалаціць авёс.

кансістэ́нцыя, ‑і, ж.

Ступень шчыльнасці, цвёрдасці рэчыва; густата чаго‑н. Цвёрдая кансістэнцыя. Вадкая кансістэнцыя.

[Ад лац. consistentia — састаў.]

канспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Складаць канспект чаго‑н. Канспектаваць кнігу. Канспектаваць лекцыю.

канструкты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складае аснову чаго‑н.; істотны, важны. Канструктыўная прапанова. Канструктыўныя папраўкі.