Verbum

ды́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік радыё або тэлебачання, які чытае тэкст перад мікрафонам.

|| ж. ды́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. ды́ктарскі, -ая, -ае.

жарго́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Мова якой-н. прафесійнай або сацыяльнай групы, насычаная спецыфічнымі словамі і выразамі, якія адрозніваюцца ад агульнанароднай мовы.

Ж. маракоў.

|| прым. жарго́нны, -ая, -ае.

праскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Прабегчы, праехаць наўскач, скачкамі якую-н. адлегласць, цераз што-н. або мінуўшы што-н.

Праскакалі коннікі.

2. Правесці які-н. час скачучы.

прыз², -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Захопленае ў марской вайне судна або іншая маёмасць, якія па міжнародным праве пераходзяць ва ўласнасць таго, хто іх захапіў.

|| прым. прызавы́, -а́я, -о́е.

прыляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што да чаго.

Прымацаваць ліпкае або ліпкім.

П. аб’яву да сцяны. П. пластыр.

|| незак. прыле́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прыляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

разва́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. мн. Рэшткі разбуранай пабудовы ці паселішча, руіны.

Разваліны горада.

2. перан. Пра старога або разбітага хваробай чалавека (разм.).

Ён нагадваў жывую разваліну.

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

зайгра́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Часта іграючы на чым-н. або чым-н., зрабіць непрыгодным.

З. пласцінку.

2. Часта выконваючы, зрабіць банальным.

Гэту п’есу зайгралі канчаткова.

запрацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. Стаміцца ад працяглай або цяжкай работы.

Ты, я бачу, тут зусім запрацаваўся.

2. Захапіўшыся работай, забыцца пра час.

З. да глыбокай ночы.

зва́жыць¹, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

Вызначыць вагу каго-, чаго-н. або адважыць пэўную колькасць чаго-н.

З. тавар.

З. паўкілаграма цукру.

|| звар. зва́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца.