замо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.

1. Прыстасаванне для запірання чаго-н. на ключ.

Дзвярны з.

Заперці дзверы на з.

За сямю (дзесяццю) замкамі (перан.: старанна схаваны). На замку (запёрта). Граніца на замку (перан.: надзейна абаронена).

2. Затвор агнястрэльнай зброі.

З. гарматы.

3. Спосаб змацавання частак драўляных канструкцый (спец.).

4. Верхняя злучальная частка аркі, скляпення (спец.).

|| прым. замко́вы, -ая, -ае (да 2—4 знач.; спец.) і замо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шво, -а, мн. -ы, -оў, н.

1. Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.

Парвацца ў шве.

Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).

2. Месца злучэння частак чаго-н. (спец.).

Швы чэрапа.

Ш. цаглянай кладкі.

3. Спосаб шыцця, вышыўкі.

Няроўнае ш.

Сцябліністае ш.

◊

Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.

Трашчыць па ўсіх швах — прыходзіць у поўны заняпад, развальвацца; разм.).

|| прым. шыўны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Ш. матэрыял (у хірургіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́рдэр

(ням. Order, ад лац. ordo = рад, разрад)

1) пісьмовы загад, распараджэнне, дакумент на выдачу або атрыманне чаго-н. (напр. о. на кватэру, расходны о.);

2) від архітэктурнай кампазіцыі, якая складаецца з вертыкальных нясучых частак — падпор у выглядзе калон, слупоў або пілястраў і гарызантальных частак — антамблемента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прамарфало́гія

(ад лац. pro = замест + марфалогія)

раздзел марфалогіі, які вывучае агульны план будовы жывёлы, яе сіметрыю і размяшчэнне асобных частак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псеўдаартро́з

(ад псеўда- + гр. arthron = сустаў)

рухомае з’яднанне частак паталагічна змененай трубчастай косткі, якое ўтварылася на месцы пералому; несапраўдны сустаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́та

[польск. rata, ад лац. rata (pars) = вызначаная частка]

адна з частак агульнай платы, доўгу, якая ўносіцца ў вызначаны тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саматало́гія

(ад гр. soma, -atos = цела + -логія)

раздзел антрапалогіі, які вывучае варыяцыі памераў і прапорцый чалавечага цела і яго частак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сана́та

(іт. sonata, ад лац. sonare = гучаць)

музычны твор з трох або чатырох частак, розных па свайму характару і тэмпу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрэ́тчынг

(англ. stretching = расцягванне)

комплекс фізічных практыкаванняў для расцягвання пэўных частак цела, пры якім чаргуюцца напружанне і расслабленне розных мышцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сэт

(англ. set)

партыя гульні ў тэніс, у якой неабходна выйграць мінімум 6 яе частак (геймаў), каб мець двайную перавагу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)