вы́пуск, ‑у,
1.
2. Частка літаратурнай або навуковай працы, выдадзеная асобнай кнігай, брашурай.
3. Група навучэнцаў, якія скончылі навучальную ўстанову адначасова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пуск, ‑у,
1.
2. Частка літаратурнай або навуковай працы, выдадзеная асобнай кнігай, брашурай.
3. Група навучэнцаў, якія скончылі навучальную ўстанову адначасова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфлекты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Міжвольны, машынальны, несвядомы; рэфлекторны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
opłynąć
1. аплысці;
2. абліцца; пакрыцца;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ба́цька
ро́дны ба́цька léiblicher Váter;
хро́сны ба́цька Táufpate
прыёмны ба́цька Pflégevater
ён
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пангене́зіс
(
гіпотэза Ч. Дарвіна аб механізме спадчыннасці, паводле якой прыкметы і ўласцівасці перадаюцца ад бацькоў дзецям праз дробныя часцінкі, што выдзяляюцца ўсімі клеткамі цела (развіццё генетыкі гэта не пацвердзіла).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пасвяжэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які пасвяжэў, стаў свежым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасёлак, ‑лка,
Населены пункт гарадскога тыпу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пату́хлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які перастаў гарэць, свяціць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аска́л, ‑у,
Тое, што і выскал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
1. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.
2. Узважыць яшчэ раз.
3. Перасягнуць у вазе.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)