mien

[mi:n]

n.

1) вы́раз тва́ру

2) (во́нкавы) вы́гляд

3) мане́ра трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stick (one’s) neck out

informal

рызыкава́ць, ста́віць сябе́ ў небясьпе́ку неразу́мным дзе́яньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ла́мер

(ад англ. lame = кульгавы; непераканаўчы)

нявопытны карыстальнік, які лічыць сябе дастатковым знаўцам камп’ютэраў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

па-дзіця́чы прысл kíndisch;

паво́дзіць сябе́ па-дзіця́чы sich kíndisch benéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

улюбі́ць разм (каго-н у сябе) j-m den Kopf verdréhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дерзи́ть несов., разг. (говорить дерзости) гавары́ць дзёрзкасці; (грубить) грубія́ніць; (дерзко вести себя) дзёрзка паво́дзіць (трыма́ць) сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

убаю́кивать несов.

1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;

2. перен. (успокаивать) заспако́йваць;

убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паглыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. каго-што. Увабраць у сябе.

Зямля паглынула ўсю дажджавую ваду.

Горад паглынуў прыгарадныя вёскі (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што). Цалкам захапіць чым-н.

Новая ідэя паглынула вучонага.

3. перан., што і чаго. Патраціць на сябе многа часу, затрат, намаганняў.

Работа паглынула шмат часу.

Паездка паглынула многа грошай.

|| незак. паглына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паглына́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нашуме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Нарабіць шуму; накрычаць на каго-н.

Залішне н.

2. перан. Выклікаць многа размоў, прыцягнуць да сябе агульную ўвагу.

Вось нашумела гэта справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падпява́ла, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ва́л (разм., неадабр.).

Той, хто ўгодліва падтрымлівае каго-н. з карыслівых меркаванняў.

Абкружыць сябе падпяваламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)