асаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.

Паставіць у становішча, якое прымушае адчуць сорам, няёмкасць. [Патапавіч:] — Гэты мой сваток Саладуха асароміў усіх нас тым свінарнікам. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лему́ры, ‑аў; адз. лемур, ‑а, м.

1. У старажытнарымскай міфалогіі — душы памёршых.

2. Паўмалпы (жывёлы, якія займаюць прамежкавае становішча паміж малпамі і ніжэйшымі млекакормячымі).

[Лац. lemures.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

д’я́бальшчына, ‑ы, ж.

Разм. (звычайна ў клічных выразах). Пра незразумелы збег абставін, недарэчнае становішча. — Што за д’ябальшчына: замок адкрыты, а дзверы не адчыняюцца. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыво́жны

1. (усхваляваны) be¦nruhigend, bednklich, alarmerend, nruhig;

трыво́жная ве́стка [навіна́] alarmerende Nchricht;

трыво́жнае стано́вішча besrgniserregende Lge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

невыго́дны

1. nbequem; ngeeignet (непрыстасаваны);

2. (непрыемны) nangenehm, hikel, pinlich;

невыго́днае стано́вішча ine pinliche Lge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Lbenslage

f -, -n вару́нкі [абста́віны] жыцця́

sich in jder ~ zurchtfinden* — знахо́дзіць вы́хад з любо́га стано́вішча

jder ~ gewchsen sein — быць на вышыні́ (стано́вішча) пры любы́х абста́вінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́правіць¹, -праўлю, -правіш, -правіць; вы́праві; -праўлены; зак., што.

1. Зрабіць прамым; выпраміць.

В. рэчышча.

2. Унесці неабходныя праўкі ў што-н.

В. рукапіс.

В. карэктуру.

3. Ліквідаваць недахопы, заганы.

В. становішча.

В. памылку.

|| незак. выпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выпраўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адасо́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак.

1. каго-што. Аддзяліцца, выдзеліць з агульнага, цэлага; паставіць у асобае становішча.

А. участак зямлі ў садзе.

2. што. У граматыцы: зрабіць адасобленым (у 2 знач.).

А. азначэнне.

|| незак. адасабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адасабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыво́га, -і, ДМо́зе, ж.

1. Неспакой, моцнае душэўнае хваляванне, выкліканае страхам, небяспекай і пад.

Т. за лёс дзяцей.

2. Шум, перапалох, мітусня.

Усе крычалі, адчувалася моцная т.

3. Небяспечнае становішча, а таксама сігнал, які апавяшчае аб ім.

Паветраная т.

Пажарная т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улі́пнуць, -ну, -неш, -не; улі́п, -пла; -ні; зак.

1. у што. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)