Spezífikum

n -s, -ka

1) спецыфі́чнасць; характэ́рная своеасаблі́васць

2) мед. спецыфі́чны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Міжпе́рс(т)ніца, міжы́парніца ’трыпутнік ланцэталісты, Plantago lanceolata L.’ (Кіс., в.-дзв., Сл. ПЗБ). Да міжыпа́рніца (гл.). Матывацыя: лісты трыпутніка ў народнай медыцыне выкарыстоўваюцца як сродак для гаення ран. Аднак матывацыя наймення мэжы́пэрснык, мыжы́персныца для таемніка лускаватага, Lathraea squamaria L. (бяроз., Нар. лекс.) застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нату́ра, -ы, ж.

1. Характар, тэмперамент чалавека.

Гэта быў чалавек вясёлай натуры.

2. Тое, што і прырода (у 1 знач.).

3. Жывыя істоты, з’явы, прадметы рэальнага свету, з якіх малююць, робяць скульптуры, здымкі і пад.

Маляваць з натуры.

4. Тое, што і натуршчык.

5. Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.

Разлічвацца натурай.

|| прым. нату́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Натурная замалёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лак, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Раствор смол у спірце, шкіпінары, алеі і інш., якім пакрываюць паверхню прадметаў, каб надаць ім бляск.

Пакрываць лакам.

2. Бліскучы высахлы слой гэтага раствору на паверхні якога-н. прадмета.

Лакавыя туфлі (са скуры, пакрытай лакам).

3. Касметычны сродак (фарба для пакрыцця пазногцяў або раствор для фіксацыі прычоскі).

Чырвоны л.

|| прым. ла́кавы, -ая, -ае.

Лакавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

środek

środ|ek

м.

1. сярэдзіна; цэнтр;

złoty ~ek — залатая сярэдзіна;

~ek ciężkości — цэнтр цяжару;

~ek ataku спарт. цэнтр нападзення;

2. сродак;

~ek zapobiegawczy — засцерагальны сродак;

~ki płatności эк. сродкі плацяжу;

~ki produkcji — сродкі вытворчасці;

3. сродак, мера, захад, спосаб;

~ki ostrożności — меры засцярогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

барбамі́л

[ад барб(ітураты) + гр. amylon = крухмал]

снатворны сродак з групы барбітуратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фтывазі́д

(ад гр. phthisis = сухоты + лац. acidus = едкі)

лекавы прэпарат, процітуберкулёзны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

suppurative

[ˈsʌpjərətɪv]

1.

adj.

нагно́ены, гно́йны, гнаявы́ (пра ра́ну)

2.

n.

сро́дак, які́ прысьпяша́е нагно́йваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aperient

[əˈpɪriənt]

1.

adj., Med.

слабі́цельны, які́ прачышча́е

2.

n.

сро́дак на прачышчэ́ньне; слабі́цельнае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aphrodisiac

[,æfrəˈdɪziæk]

1.

n.

узбуджа́льнік -у m. (сро́дак, які́ ўзбуджа́е палаву́ю ця́гу)

2.

adj.

узбуджа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)