масо́нства, ‑а, н.

Рэлігійна-філасофскі рух 18–19 стст. у Еўропе, у якім ідэі буржуазнага антыклерыкалізму спалучаліся з элементамі рэлігійнага містыцызму; франкмасонства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфарма́цыя, ‑і, ж.

Сацыяльна-палітычны рух супраць феадалізму ў Заходняй Еўропе ў 16 ст., які набыў форму рэлігійнай барацьбы супраць каталіцкай царквы.

[Ад лац. reformatio — змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыкцыён, ‑а, м.

Спец. Муфта для валаў, якая перадае вярчальны рух пры дапамозе сіл трэння паміж дэталямі, што прыціскаюцца адна да адной.

[Ад лац. frictio — трэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарты́зм, ‑у, м.

Гіст. Масавы рэвалюцыйны рух англійскіх рабочых у 30–40 гг. 19 ст. за палітычныя правы і паляпшэнне эканамічнага становішча.

[Ад англ. chartism.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрыво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Устройства для прывядзення ў рух механізма або машыны, у якім крыніцай механічнай энергіі з’яўляецца электрычны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

motion​2 [ˈməʊʃn] v. зрабі́ць жэст, рух руко́й (як запрашэнне або загад);

He motioned me in. Ён жэстам запрасіў мяне ўвайсці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oncoming [ˈɒnkʌmɪŋ] adj.

1. які́ набліжаецца/прыбліжа́ецца/насо́ўваецца;

the oncoming traffic сустрэ́чны рух (пра транспарт)

2. бу́дучы; які́ мае быць/адбы́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clap​2 [klæp] v.

1. пля́скаць (у далоні); апладзі́раваць

2. ля́паць, ля́скаць

3. зрабі́ць рэ́зкі рух

4. паля́паць, пахло́паць (па плячы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vehicular [vəˈhɪkjələ] adj. fml : a vehicular inspection тэхні́чны агля́д машы́н;

a vehicular tunnel тунэ́ль на аўтамабі́льнай даро́зе;

vehicular traffic аўтамабі́льны рух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калаўро́т, -а, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для ручнога прадзення кудзелі, якое прыводзіцца ў рух понажам.

2. Ручны сталярны інструмент для свідравання адтулін.

3. Прыстасаванне для падымання грузаў: вал з ручкай, на які намотваецца трос, ланцуг.

|| прым. калаўро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)