Род травяністых раслін з роўнымі або паўзучымі сцёбламі; культывуецца як дэкаратыўная і хатняя расліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотатрапі́зм, ‑у, м.
Змена напрамку росту органаў раслін у адносінах да святла, якое падае з аднаго боку.
[Ад грэч. phos, phōtós — святло і trópos — паварот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвіту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе; ж.
Спец. З’яўленне кветкавых сцёблаў на першым годзе жыцця ў двухгадовых раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калю́чкаж Stáchel m -s, -n; Dorn m -(e)s, -en; (ураслін); Spítze f -, -n (вастрыё)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чаро́т
1. Зараснік высокіх вадзяных ці балотных раслін з сям'і злакавых Рhragmites communis Trin., пустых у сярэдзіне, з пірамідальнай пушыстай мяцёлкай (Кузн.Касп., Нясв., Рэч., Слаўг.). Тое ж чарэт (Стол.), чаротнік (Слаўг.).
2. Зараснік высокіх вадзяных ці балотных раслін з сям'і асаковых Scirpus lacustris L., сітаватых у сярэдзіне (БРС).
□в. Чараця́нка Жытк.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
яравіза́цыя, ‑і, ж.
1. Першая стадыя развіцця раслін, якая праходзіць пры нізкіх тэмпературах.
2. Перадпасяўная апрацоўка насення з мэтай паскарэння развіцця раслін і павышэння іх ураджайнасці (служыць таксама сродкам ператварэння азімай культуры ў яравую). Яравізацыя насення. □ Дзяўчына расказвала, як яны праводзілі яравізацыю, садзілі адборныя клубні.Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Баро́даўнік (БРС), барада́ўнік ’расліна бародаўнік, Lapsana L.’ (Кіс.). Рус.борода́вник ’назвы раслін: Cerinthe major, Chelidonium majus, Psilonema calycinum’, борода́вочник, борода́вница ’расліна Lapsana communis’. Укр.боро́давник назвы раслін: Clematis Vitalba L., Psilonema calycinum, Scleranthus annuus’. Назвы ўжываюцца для многіх раслін і не вельмі ясна, якая была першапачатковая матывацыя. Прынамсі Cerinthe мае на лісцях сасочкі. Усё да баро́даўка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́садкі, ‑дак; адз. высадак, ‑дка, м.
Леташнія коранеклубняплоды некаторых сельскагаспадарчых раслін, пасаджаныя на насенне; насеннікі. Высадкі капусты, буракоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аку́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. акуч; зак., што.
Узрыхліўшы глебу, абгарнуць ёю сцяблы раслін каля нізу. Акучыць бульбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зало́знікавыя, ‑ых.
Сямейства двухдольных злучанапялёсткавых раслін, пераважна траў і паўкустоў, да якіх адносяцца братаўка, званец, увярэднік і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)