зніце́ць, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца тонкім, кволым (звычайна пра націну, сцёблы некаторых раслін). Бульбоўнік зніцеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)