learned [ˈlɜ:nɪd] adj.

1. які́ валодае глыбо́кімі ве́дамі, вучо́ны, эрудзі́раваны

2. навуко́вы;

learned books/works навуко́выя кні́гі/пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lay off

а) зво́льніць з пра́цы

б) абазна́чыць е́жы)

в) адчапі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

layoff

[ˈleɪɔf]

n.

1) часо́вае звальне́ньне з пра́цы

2) час (праця́гласьць) звальне́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

on the beach

а) Naut. на су́шы

б) Sl. бяз пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fruitfulness

[ˈfru:tfəlnəs]

n.

1) урадлі́васьць, пладаві́тасьць f.

2) плённасьць (пра́цы), прадукцы́йнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́нік, ‑у, м.

1. пераважна мн. (вы́нікі, ‑аў). Канчатковыя паказчыкі якіх‑н. дзеянняў, з’яў, развіцця чаго‑н. Падвесці вынікі работы за дзень. □ Ад імя камісіі Іван Паўлавіч зачытаў вынікі экзаменаў і павіншаваў вучняў са сканчэннем школы. Васілевіч. // Плён, здабытак працы, намаганняў. Вынікі шмат гадовай працы. Вынікі экспедыцыі, творчых поспехаў.

2. Тое, што вынікае з чаго‑н., з’яўляецца лагічным вывадам. Поспехі з’яўляюцца вынікам напружанай штодзённай працы. □ Мы павінны заўсёды правяраць сябе, вывучаючы ланцуг палітычных падзей у іх цэлым, іх прычыннай сувязі, іх выніках. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкана́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выканаць.

2. Якасць працы, дзейнасці. Культура выканання.

•••

Прывесці ў выкананне гл. прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ўтар, ‑а, м.

Стваральнік літаратурнага або іншага мастацкага твора, навуковай працы, праекта і пад. Аўтар рамана. Аўтар гіпотэзы. Аўтар сімфоніі.

[Лац. autor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да працы каваля; звязаны з апрацоўкай металу каваннем. Кавальская справа. Кавальскі мех. Кавальскі молат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрацо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не належыць да ліку працоўных; эксплуататарскі.

2. Які набываецца шляхам выкарыстання чужой працы. Непрацоўныя даходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)