до́след м Versch m -s, -e, Experimnt n -(e)s, -e; Erfrschung f -, -en;

лабарато́рны до́след Labrversuch m;

папярэ́дні до́след Vrversuch m;

право́дзіць до́следы Experimnte [Versche] drchführen [nstellen]; experimenteren vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

railroad

[ˈreɪlroʊd]

1.

n.

чыгу́нка f.

2.

v.

1) пасыла́ць або́ пераво́зіць чыгу́нкай

2) informal право́дзіць пасьпе́шным пара́дкам; прапі́хваць спра́ву ху́тка і абы́ як

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

betriben

* vt

1) займа́цца (чым-н.)

ifrig Stdi¦en ~ — стара́нна вывуча́ць што-н.

2) ве́сці, право́дзіць (палітыку, кампанію)

Wttrüsten ~ — право́дзіць го́нку ўзбрае́нняў

3) тэх. эксплуатава́ць

4) прыво́дзіць у рух

der Mtor wird elktrisch betreben — мато́р працу́е ад электры́чнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pursue [pəˈsju:] v. fml

1. прасле́даваць, гна́цца (таксама перан.);

She was pursued by photographers everywhere she went. Яе ўсюды праследавалі фатографы.

2. праця́гваць рабі́ць; займа́цца;

pursue a policy право́дзіць палі́тыку;

pursue an enquiry ве́сці рассле́даванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verbrngen

* vt

1) право́дзіць (час)

2) прамата́ць (грошы)

3) (j-m etw.) перапраўля́ць (каму-н. што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Паспыта́ць ’паспрабаваць на смак’ (Бяльк., Касп., Бір.), паспы́так ’каштаванне, ці смачна’ (КЭС, лаг.; Нас.). Укр. поспита́ти ’пакаштаваць’, балг. опи́там ’паспрабаваць на смак ежу, напой’, н.-луж. pospytaś ’трохі паспрабаваць’, в.-луж. pospytowaćправодзіць доследы’. У іншых слав. мовах гэта лексема звязана са значэннем ’пытацца’, ’прасіць’, ’шукаць’, ’рабіць прапанову’. Да спытаць < пыта́ць < прасл. pytati/pitati з першасным значэннем ’кроіць, рэзаць, сячы’, г. зн. ’адразаючы, адсякаючы, даведвацца пра гэты прадмет’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Перабэ́ндзаваць, пырыбэ́ндзюваты, пырибэ́ндзо̂ватэ ’гультаяваць, забаўляцца, нічога не рабіць, дарэмна праводзіць час’ (драг., Клім., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), пэрэбэ́ньдювати ’перабіраць, капрызіць’ (Бес.), пырыбэндзюватэ ’перабіраць у ежы’ (кобр., Нар. лекс.). Укр. перебе́ндювати ’капрызіць’, ’балбатаць’, перебе́ндя, перебе́ндюха ’пустамеля, пераборлівы, капрызная’, перебе́нда ’жарт, балаканне, балбатня’. Арэальнае ўтварэнне ад формы 3 ас. адз. л. польск. дзеяслова przebyć ’правесці час’ — przebędzie > перебендя (як прыдзіра, гуляка, мурза, непаседа і інш.) з заменай прыстаўкі на пера-.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асіміля́тар

(ад асіміляцыя)

1) той, хто праводзіць асіміляцыю, прымусова навязвае народу чужую мову, культуру;

2) арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клуб

(англ. club)

грамадская арганізацыя, якая праводзіць культурна-асветную, спартыўную і інш. работу ў населеным пункце, на прадпрыемстве, а таксама памяшканне такой арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гадава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; незак.

1. Праводзіць дзе‑н., у якіх‑н. умовах сваё дзяцінства, раннія гады; расці. Дзядзька Марцін ведаў лес добра, у лесе гадаваўся, жывёлу пасвіў, грыбы збіраў. Колас. // Жыць, вырастаць (пра свойскіх жывёл, птушак). На ферме гадуюцца сотні цялят.

2. Зал. да гадаваць.

•••

Як гадуешся(цеся) — як справы, як жывецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)