жыво́т 1, ‑вата,
Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой знаходзяцца печань, страўнік, кішэчнік, селязёнка і іншыя
•••
жыво́т 2, ‑вата,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыво́т 1, ‑вата,
Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой знаходзяцца печань, страўнік, кішэчнік, селязёнка і іншыя
•••
жыво́т 2, ‑вата,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скат 1, ‑а,
скат 2, ‑а,
Буйная драпежная марская рыба атрада акулападобных з пляскатым целам і вострым хвастом.
•••
[Скандынаўскае skata.]
скат 3, ‑а,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЦЁЛ,
роды ў кароў, буйваліц, аленіх. Наступаюць звычайна ў кароў на 283—285-я
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРГАНІЗА́ЦЫЯ АБ’ЯДНА́НЫХ НА́ЦЫЙ ПА ПРАМЫСЛО́ВЫМ РАЗВІЦЦІ́
(United Nations Industrial Development Organization; ЮНІДО),
міжурадавая
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЕРГІ́Я
(ад ала... +
імунная рэакцыя арганізма да паўторнага ўздзеяння алергенаў з пашкоджаннем уласнай тканкі. Клінічныя праяўленні алергічных рэакцый бываюць неадкладныя і запаволеныя. Рэакцыі неадкладнага тыпу (скурныя і сістэмныя) узнікаюць праз 15—20
Літ.:
Адо В. Аллергия. М., 1984;
Аллергия: сто вопросов и ответов. М., 1988.
М.Ф.Сарока.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУЛЬБАСАДЖА́ЛКА,
машына для механізаванай пасадкі бульбы з адначасовым унясеннем угнаенняў. Бываюць 2-, 4- і 6-радковыя, з лыжкава-дыскавым, элеватарным, стужачна-лыжкавым і раменным тыпамі высаджвальнага апарата. Высаджваюць бульбу ў грабяні, якія бульбасаджалкі ўтвараюць самі, або ў папярэдне нарэзаныя.
Ва ўмовах Беларусі
Л.Я.Сцяпук
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУХА́РСКАЯ НАРО́ДНАЯ САВЕ́ЦКАЯ РЭСПУ́БЛІКА
(БНСР),
дзяржава ў Сярэдняй Азіі ў 1920—24. Утворана на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАСПАДА́РЧЫЯ СУДЫ́ Рэспублікі Беларусь, судовыя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
речь
1. (способность говорить) маўле́нне, -ння
разви́тие ре́чи развіццё маўле́ння (мо́вы);
лиши́ться да́ра ре́чи переводится безл. формой адня́ць (адабра́ць) мо́ву;
он лиши́лся да́ра ре́чи у яго́ адняло́ (адабра́ла) мо́ву;
2. (язык) мо́ва, -вы
речь ребёнка мо́ва дзіця́ці;
у́стная речь ву́сная мо́ва;
3. (выступление) прамо́ва, -вы
речь прокуро́ра прамо́ва пракуро́ра;
4. (беседа) гу́тарка, -кі
дру́жеская речь сябро́ўская гу́тарка;
завести́ речь о чём-л. заве́сці гаво́рку (размо́ву) аб чым-не́будзь;
не мо́жет быть и ре́чи не мо́жа быць гаво́ркі, няма́ чаго́ і гавары́ць;
об э́том не́ было и ре́чи пра гэ́та і гаво́ркі не было́;
5.
ча́сти ре́чи часці́ны мо́вы;
пряма́я речь про́стая мо́ва;
ко́свенная речь уско́сная мо́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́нкі dünn; fein; zart (пяшчотны, ласкавы); schlank (хударлявы, стройны);
то́нкі шоўк dünne Séide;
то́нкія па́льцы féine [zárte, schlánke] Fínger;
то́нкія ры́сы тва́ру féine (Gesíchts)züge;
то́нкі го́ лас féine [dünne, zárte] Stímme;
2. (далікатны) fein, verféinert;
то́нкі пах féiner [léichter] Gerúch;
◊ то́нкі смак féiner [áusgesuchter] Geschmáck;
3. (чуллівы – пра
то́нкі слых schárfes [féines] Gehör;
◊ то́нкі намёк éine léise Ánspielung [Ándeutung]; ein Wink mit dem Záunpfahl (
4. (гнуткі, праніклівы) fein, spítzfíndig;
5. (які добра разбіраецца) то́нкі ро́зум schárfer Verstánd;
то́нкі зна́ўца profúnder Kénner;
то́нкі палі́тык gewíefter Polítiker
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)