панамо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Намалоць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панастрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Настрыгчы многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налаві́цца, ‑ловіцца; зак.

Злавіцца ў нейкай колькасці. Налавілася многа рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налапата́цца, ‑пачуся, ‑почашся, ‑почацца; зак.

Разм. Уволю, многа палапатаць; нагаварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Многа, доўга паняньчыцца, паняньчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наплява́цца, ‑плююся, ‑плюешся, ‑плюецца; ‑плюёмся, ‑плюяцеся; зак.

Разм. Многа напляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарашчыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Рашчыніць многа. Нарашчыняць цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насваво́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Уволю, многа пасваволіць. Дзеці насваволіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашушу́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Шушукаючыся, нагаварыцца ўволю, многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пацень, ‑патня, м.

Разм. пагард. Той, хто многа лапоча, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)