трэль², -і, мн. -і, -ей і -яў, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны, а таксама месца, дзе складваецца такая драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

укры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Месца, збудаванне, якое ўкрывае, абараняе ад каго-, чаго-н.

Страляць з укрыцця.

У. ад зенітнага агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нерасці́лішча, ‑а, н.

Месца нерасту рыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагэ́туль, прысл.

Да гэтага месца, дасюль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пне́вішча, ‑а, н.

Месца, пакрытае пнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Legeplatz

m -es, -plätze

1) месцазнахо́джанне, ме́сца

2) чыг. спа́льнае ме́сца

3) марск. цкарная стая́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stndort

m -(e)s, -e

1) ме́сца стая́нкі (аўтамашын)

2) ме́сца размяшчэ́ння (вайсковай часці); гарнізо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

за́балаць ж разм (забалочанае месца) Smpfboden m -s, -böden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Nhtstelle

f -, -n стык, ме́сца сты́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)