Bona opinio hominum tutior pecunia est

Добрая думка людзей больш трывалая, чым грошы.

Хорошее мнение людей надёжнее денег.

Гл.: Bona fama...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

◎ Прышчы́ца ’яшчур’ (нараўл., Сл. ПЗБ). Ад прышч, таму што пры хваробе на слізістай абалонцы і на скуры з’яўляюцца язвачкі. Параўн. позняе польск. pryszczycz ’тс’, першапачаткова цра экзему ў людзей (Банькоўскі, 2, 807).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ску́піць​I разм. ánhäufen vt, ánsammeln vt; zusámmenpferchen vt (няўхв);

ску́піць вако́л сябе́ мно́га людзе́й viele Ménschen um sich ánsammeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адсу́тнасць ж.

1. Nichtvorhándensein n -s; Féhlen n -s; Mángel m -s (an D) (недахоп);

2. (пра людзей) Ábwesenheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́церціся, вытруся, вытрашся, вытрацца; пр. выцерся, ‑церлася; заг. вытрыся; зак.

1. Выцерці сябе, абцерціся. Выцерціся ручніком.

2. Вынасіцца, знасіцца. Паліто выцерлася.

3. Разм. Набыць культурныя навыкі, звычкі. Выцерціся сярод людзей. □ [Сын бацьку:] — Што я тут буду пры табе рабіць? А так я паміж людзей вытруся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразуме́нне, ‑я, н.

Згода, аднадушнасць, разуменне адзін аднаго. Успамінаючы дэталі, людзей.., [Максім з Апанасам] усё бліжэй даходзілі да паразумення. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ры,

У персідскай міфалогіі — міфічная істота ў выглядзе прыгожай крылатай жанчыны, якая ахоўвае людзей ад злых духаў.

[Перс. päri.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пітэка́нтрап, ‑а, м.

Найбольш ранні выкапнёвы прадстаўнік групы старажытных людзей, які захаваў у сабе многа рыс малпы.

[Грэч. píthēcos — малпа і ántrōpos — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровапралі́цце, ‑і, н.

Забойства, масавая гібель людзей. Пальба звычайна заканчвалася мірам і асаблівых кровапраліццяў не здаралася. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)