снабди́ть сов.

1. забяспе́чыць; (доставить) даста́віць;

снабди́ть рабо́чих инструме́нтами забяспе́чыць рабо́чых інструме́нтамі;

2. (добавить к чему-л.) даць;

снабди́ть кни́гу коммента́риями даць да кні́гі камента́рыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nhaltsbestimmung

f -, -en

1) выяўле́нне [вызначэ́нне] зме́сту (кнігі, рэчыва і г.д.)

2) матэм. вылічэ́нне пло́шчы, аб’ёму (цела)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

illuminate

[ɪˈlu:mɪneɪt]

v.t.

1) асьвятля́ць

2) высьвятля́ць, выясьня́ць

3) ілюмінава́ць

4) аздабля́ць кні́гі (залачо́нымі лі́тарамі, малю́нкамі)

5) прасьвятля́ць, навуча́ць, дава́ць асьве́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карабе́йнік, ‑а, м.

Даўней — дробны гандляр, які разносіў па вёсках свае тавары (мануфактуру, кнігі, дробныя рэчы асабістага ўжытку і інш.). Праходзілі праз Пасадзец розныя людзі: дзегцяры,.. карабейнікі-пешаходы. Бядуля. А ў кузаве сапраўды поўна тавараў, больш, чым у таго карабейніка ў вядомай рускай песні. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазастаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Заняць паверхню чаго‑н. нейкай колькасцю якіх‑н. прадметаў. Пазастаўляць пакоі мэбляю.

2. Закрыць, загарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх чым‑н. пастаўленым. Пазастаўляць хворых шырмамі.

3. Паставіць усё, многае за што‑н. Пазастаўляць кнігі за шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паха́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. На гэты раз чытанне штось не ладзілася, і Лабановіч часта адрываўся ад кнігі, пахаджваў па пакоі і думаў. Колас. Толькі цяпер я заўважыў, што сярод статка важна пахаджвае на сваіх высокіх нагах даўганосы гаспадар балот. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

1. Намаляваць нанава, іначай. Перамаляваць дэкарацыі.

2. Намаляваць усё, многае або ўсіх, многіх.

3. Разм. Малюючы, зняць копію. Перамаляваць пейзаж вядомага мастака. □ [Аркадзь] тлумачыў мне сэнс магічных знакаў старажытнай Індыі, якія ён перамаляваў у сшытак са старой кнігі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што.

1. і без дап. Заплаціць больш, чым трэба. Пераплаціць за пакупку. □ [Касірка:] — Каму я з вас, мужчыны, сто рублёў пераплаціла? Пальчэўскі.

2. і чаго. Разм. Заплаціць, выплаціць паступова за што‑н. вялікую колькасць (грошай). Колькі я грошай пераплаціла за кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарма́т

(фр. format, ад лац. formatus = сфармаваны)

памер (вышыня і даўжыня) кнігі, папяровага аркуша, карткі і г. д.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аблі́га

(іт. obligo, ад лац. obligo = абавязваю)

1) сума запазычанасці па вэксалях, 2) банкаўскія кнігі асабістых рахункаў, у якіх улічваецца запазычанасць па вэксалях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)