змяні́ць, змяня́ць

1. (перамяніць) verändern vt, ábändern vt;

2. (заступіць на чыё-н месца) áblösen vt;

3. (зняць з пасады) (áus)wechseln vt, ersétzen vt;

4. (з’явіцца на месцы каго-н, чаго-н) áuftauchen vi (s), áuftreten* vi (s), áufkommen* vi (s); vertréten* vt (каго-н);

5. (перастаць карыстацца) wéchseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ściągnąć

зак.

1. сцягнуць, зацягнуць;

ściągnąć brwi — насупіць бровы;

2. сцягнуць; сканцэнтраваць;

ściągnąć oddziały wojska — сцягнуць войска;

3. сцягнуць, звалачы;

ściągnąć buty z nóg — сцягнуць боты з ног;

ściągnąć skórę — злупіць скуру;

4. сыскаць; спагнаць;

ściągnąć podatki — сыскаць (спагнаць) падаткі;

5. разліць;

ściągnąć piwo w butelki — разліць піва ў бутэлькі;

6. зняць;

ściągnąć wartę — зняць варту (ахову);

7. прыцягнуць;

ściągnąć na siebie — oburzenie — выклікаць абурэнне; ściągnąć uwagę — прыцягнуць увагу;

8. камп. спісаць; спампаваць; загрузіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

но́мер в разн. знач. ну́мар, -ра м.;

но́мер облига́ции ну́мар абліга́цыі;

февра́льский но́мер журна́ла лю́таўскі ну́мар часо́піса;

снять но́мер в гости́нице зняць ну́мар у гасці́ніцы;

но́мер оруди́йного расчёта ну́мар гарма́тнага разлі́ку;

со́льный но́мер со́льны ну́мар;

◊

вы́кинуть но́мер адпалі́ць шту́ку;

э́тот но́мер не пройдёт гэ́ты ну́мар не вы́йдзе, гэ́та (вам, табе́) не ўда́сца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

credit​1 [ˈkredɪt] n.

1. comm. крэды́т;

long/shortterm credit доўгатэрміно́вы/кароткатэрміно́вы крэды́т;

mortgage credit іпатэ́чны крэды́т;

buy/sell on credit купля́ць/прадава́ць у крэды́т

2. ве́ра; даве́р, даве́р’е;

give credit to smth. паве́рыць чаму-н.

3. рэпута́цыя, до́брае імя́;

He is a man of credit. Ён мае добрую рэпутацыю.

4. го́нар, заслу́га; пахвала́;

be a credit to smb./smth. быць го́нарам каго́-н./чаго́-н.

5. AmE залі́к

6. pl. credits спіс людзе́й, які́я дапамага́лі зняць кінафі́льм або́ зрабі́ць тэлеперада́чу

♦

do smb. credit/do credit to smb. рабі́ць го́нар каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папала́м, прысл.

1. На дзве прыблізна роўныя часткі, напалавіну. З трэскам рвануліся дзверы, раскалоліся папалам, і адна палавіна іх упала. Чорны. Адразу ўдарыла некалькі аўтаматаў. Мужчына зваліўся, перасечаны папалам, трох чалавек раніла. Ставер. // Пароўну, у аднолькавая колькасці. Больш га год Паліводскі.. дзяліў з .. [Нявадам] папалам усё, што сам меў. Чорны. Даўно з братамі хлеб і соль мы дзелім, І вось вада — таксама папалам. Пысін.

2. На роўных долях з кім‑н. Зняць пакой папалам.

3. Напалам, у сумесі з чым‑н. Хлеба ледзь да каляд хапала, і то папалам з мякінай. Чарнышэвіч.

•••

З горам (грахом) папалам — з вялікай цяжкасцю, ледзь-ледзь, так-сяк. Вучыцца [Алег] не хацеў, з горам папалам дабіў сем класаў. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. раскіс, ‑ла; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пад дзеяннем вільгаці, вады ператварыцца ў вязкае месіва. Зямля ў стэпе адразу раскісла, набіралася цэлымі пудамі на боты. Даніленка. // Набраўшыся вільгаці, размокнуць, разбухнуць. Боты раскіслі, зняць іх было цэлае мучэнне. Карпюк.

2. перан. Расслабіцца, разамлець (ад гарачыні, выпіўкі і пад.). [Незнаёмец] адразу ж раскіс ад яды і цяпла, паваліўся спаць. Асіпенка. // Страціць волю, здольнасць дзейнічаць. — Ты прабач, але ты — баязлівец і панікёр! Пакрытыкавалі — і ты раскіс. Шамякін. Першая нягода — і раскіслі. Ніякая загартоўка не памагае... Навуменка. // Паддацца залішняй чуллівасці. Калі выйшаў Гаварушка, Зіначка нават заплакала, а Захарава з аддзела кадраў праборку ёй давала: — Раскісла! Перараджэнца гэтага шкада стала? Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ць, спару, спораш, спора; зак.

1. што. Адпароць, аддзяліць. [Лукавіцын] адразу скеміў, што справа дрэнь — прыціх, спароў гузікі і зняў цэшку. Крапіва. Вышыўка на рукавах зліняла, выцерлася, і Сабіна, спароўшы яе зусім, кладзе новыя чырвоныя крыжыкі. Ракітны.

2. каго-што. Скінуць, зняць што‑н. адкуль (звычайна зверху ўніз). У заслоне [загадчык гаража] трохі заблытаўся, спароў з галавы вушанку, разблытваючыся, потым наступіў на яе і ледзь не бразнуўся са сцэны. Кулакоўскі. // перан. Выжыць каго‑н. адкуль‑н., вымусіць пайсці, пакінуць што‑н. Ніхто мяне з маёй зямлі не спора, на якой я спрадвеку сядзеў. Чорны. Пальчык ужо хацеў даць .. [днявальнаму] якое-небудзь «заданне», каб спароць яго на хвіліну з гэтага месца. Дамашэвіч.

3. Разм. каго-што. Скалоць, накалоць чым‑н. вострым. Спароць шпрыцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэск, ‑у, м.

1. Сухі, рэзкі гук, які ўтвараецца пры ламанні, трэсканні, разрыванні і пад. чаго‑н. Трэск ламачча. □ Маўклівы цёмны лес раптам ажыў, напоўніўся шумам, трэскам сухога галля і зламаных дрэў. В. Вольскі. Кладка рыпіць і вагаецца. Раздаецца трэск, і я лячу ў прорву. Аляхновіч. // Шум, які ўтвараецца пры рабоце механізмаў, інструментаў і пад. Неўзабаве .. [Залівака] пачуў роў самалётаў, а потым сухі трэск кулямётаў. Гурскі. Трэск матацыклаў разарваў хвілінную цішыню па паляне. Лынькоў. У рупары пачуўся лёгкі сухі трэск, а потым голас дыктара абвясціў: — Увага! Шашкоў.

2. перан. Разм. Шуміха, пустыя размовы, балбатня. Працаваць без шуму і трэску.

•••

З трэскам — са скандалам, з ганьбай (выгнаць, зняць з пасады, праваліцца на экзамене і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ць

1. (дацягнуцца) erréichen vt; lángen vt bis (A);

даста́ць руко́й да сто́лі mit der Hand bis an die Décke réichen;

2. (прыдбаць) verscháffen vt; áuftreiben* vt, fínden* vt (знайсці);

гэ́тую кні́гу ця́жка даста́ць díeses Buch ist schwer zu bekómmen;

3. (узяць аднекуль) nehmen* vt; heráusnehmen* vt; heráusziehen* vt (выцягнуць); herúnternehmen* vt (зняць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ша́пка в разн. знач. ша́пка, -кі ж.;

снять ша́пку зняць ша́пку;

напеча́тать статьи́ под о́бщей ша́пкой надрукава́ць арты́кулы пад агу́льнай ша́пкай;

◊

на во́ре ша́пка гори́т погов. хто парася́ ўкраў, таму́ ўвушшу́ вішчы́ць;

по Се́ньке и ша́пка па Са́ўку ша́пка; які́ гаспада́р, такі́ і тава́р;

ша́пку лома́ть шапкава́ць, ша́пку здыма́ць;

ша́пка-невиди́мка фольк. ша́пка-невідзі́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)