экзатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з вылучэннем. аддачай цеплыні. Экзатэрмічная рэакцыя. Экзатэрмічны працэс.

[Ад грэч. éxō — і thérmē — цяпло, цеплыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраіскравы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з дзеяннем электрычнай іскры. Электраіскравая апрацоўка металаў. Электраіскравая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраліту, звязаны з электралітам. Электралітны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энгармані́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з энгарманізмам, заснаваны на прымяненні энгарманізму. Энгарманічныя гамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памянша́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для памяншэння адлюстравання прадметаў.

Памяншальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць меншую велічыню прадмета або паменшаную ступень якасці, а таксама станоўчыя эмацыянальныя адносіны, напр.: дамок, яблычак, ціхенькі, добранькі. П. суфікс. Памяншальная форма прыметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

political [pəˈlɪtɪkl] adj.

1. паліты́чны; дзяржа́ўны;

a loss of political freedom стра́та паліты́чнай свабо́ды;

political parties паліты́чныя па́ртыі;

political rights паліты́чныя правы́

2. звя́заны з палі́тыкай;

a political decision паліты́чнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Таргупаны ’звычай пры дабіранні канапель’ (бягом., Яшк. Мясц.). Няясна; пачатак слова, відаць, звязаны з торгаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыска́ ‘лён, падняты і звязаны для вылежвання’ (Мат. Маг. 2). Фанетычны варыянт слова траска́ 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АРЫЯНІ́ДЫ,

метэорны паток з радыянтам у сузор’і Арыёна. Звязаны з Галея каметай. Назіраюцца штогод у 2-й палове кастрычніка.

т. 2, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бесперашко́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае перашкод, не звязаны з імі; свабодны. Бесперашкодны доступ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)