інструктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) каму-н. кіруючыя ўказанні.

І. рабочых па тэхніцы бяспекі.

|| зак. таксама праінструктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. інструкта́ж, -у, м. і інструктава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здра́дніцтва, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі здрадніка. Пісьменнік здолеў даць не толькі тыповы характар правакатара, але і раскрыць вытокі здрадніцтва. Дзюбайла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайменава́ць, ‑мяную, ‑мянуеш, ‑мянуе; зак., што.

Даць каму‑, чаму‑н. новую назву або імя. Перайменаваць вуліцу. Перайменаваць інстытут. Перайменаваць завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., што.

Змясціць што‑н. у вадкасць, якая замярзае, і даць там умацавацца пад дзеяннем марозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дадава́ць ’дадаваць’ (БРС). Укр. додава́ти, польск. dodawać, чэш. dodávati, балг. дода́вам і г. д. Прасл. *dodavati (да дзеяслова *dodati < *dati ’даць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нюро́к ’нырок, нырэц’: даць нюрка (варон., Сл. ПЗБ). Гл. нурок; змякчэнне пачатковага н, магчыма, пад уплывам літ. niùrktelėti ’нырнуць’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clip​3 [klɪp] n.

1. стры́жка (валасоў, шэрсці)

2. infml мо́цны ўдар;

give smb. a clip даць каму́-н. кухталя́/грымака́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clout​2 [klaʊt] v.

1. infml мо́цна ўда́рыць (рукой або кулаком); даць апляву́ху/по́ўху

2. infml мо́цна біць па мячы́ (бейсбол)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

impetus [ˈɪmpɪtəs] n.

1. ру́хаючая сі́ла; штуршо́к

2. і́мпульс, сты́мул;

give a fresh impetus to smth. даць но́вы і́мпульс чаму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замаўча́ць², -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., што (разм.).

Наўмысным маўчаннем скрыць, не даць даведацца пра што-н.

З. непрыемны інцыдэнт.

Нельга з. імя вялікага вучонага.

|| незак. замо́ўчваць, -аю, -аеш, -ае; наз. замо́ўчванне, -я, н.

З. недахопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)