сцерагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; сцяро́г, сцерагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; незак., каго-што.

1. Вартаваць што-н.

С. коней.

С. пасевы ад птушак.

2. і з дадан. Уважліва назіраць, наглядаць за кім-, чым-н.

С., каб хто не парушыў парадку ў класе.

3. Высочваць каго-, што-н., падпільноўваць.

Паляўнічы сцеражэ звера.

4. перан. Не даваць парушыць, сачыць за захаванасцю чаго-н.

С. сон дзіцяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

allot [əˈlɒt] v.

1. размярко́ўваць

2. раздава́ць; выдзяля́ць;

within the allotted time у вы́значаны час/тэ́рмін;

allot a task дава́ць зада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

litter​2 [ˈlɪtə] v.

1. засме́чваць; раскі́дваць абы-я́к

2. дава́ць прыпло́д (пра жывёл), шчані́цца, парасі́цца

3. рабі́ць падсці́лку (для жывёлы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nobble [ˈnɒbl] v. BrE, infml

1. псава́ць каня́, рабі́ць шко́ду каню́ (перад спаборніцтвам)

2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар;

nobble witnesses падкупля́ць све́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

OK​1 [əʊˈkeɪ] n. infml адабрэ́нне; дазво́л, зго́да;

give/get the OK to do smth. дава́ць/атры́мліваць дазво́л зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sponsor​2 [ˈspɒnsə] v.

1. руча́цца, дава́ць пару́ку

2. фінансава́ць, субсідзі́раваць яку́ю-н. арганіза́цыю або́ мерапрые́мства

3. прапано́ўваць, уно́сіць (праект рэалізацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

typecast [ˈtaɪpkɑ:st] v. (typecast) падбіра́ць акцёраў на ро́лі паво́дле пры́нцыпу тыпа́жнасці;

typecast an actor as a killer дава́ць акцёру ро́лю кі́лера

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vent​3 [vent] v. fml дава́ць во́лю (пачуццям);

vent one’s ill-humour on smb. спаганя́ць свой ке́пскі настро́й на кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цкава́ць

1. (сабак на каго-н) hétzen vt (auf A, gégen A);

2. перан (пераследаваць, не даваць спакою) verfólgen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дрэнчыць ’мучыць’ (Нас.), ’не даваць спакою’ (БРС, Сцяшк., Бяльк.), ’сцябаць малых дзяцей’, ’моцна хацецца’ (Шат.). Запазычанне з польск. dręczyć ’мучыць; моцна ўдараць’. Шат., 88, Слаўскі, 1, 165. Аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 164–165. Гл. таксама Кюнэ, Poln., 51.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)