accumulate [əˈkju:mjəleɪt] v.

1. акумулява́ць, назапа́шваць, збіра́ць (пра кнігі, грошы і да т.п.)

2. збіра́цца (пра бруд)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

splurge​2 [splɜ:dʒ] v. infml тра́ціцца; гуля́ць;

splurge on a new dress патра́ціць гро́шы на но́вую суке́нку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; пабяро́г, -берагла́, -гло́; -ражы́; зак., каго-што.

1. Часова ўзяць пад сваю ахову, не дапусціць страты чаго-н., захаваць.

П. чужыя рэчы.

П. грошы.

2. Аднесціся да каго-, чаго-н. беражліва, клапатліва.

П. хворую сястру.

Не хвалюйся, паберажы сваё здароўе!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расхо́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; зак. і незак.

1. Патраціць (траціць) грошы на што-н. (разм.).

Р. на пакупкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Патраціцца (траціцца), пайсці (ісці) на што-н.

Масла расходуецца эканомна.

|| зак. зрасхо́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся.

|| наз. расхо́даванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ана́ты

[лац. annatae = гадавыя (грошы)]

збор на карысць папскай казны з асоб, якія атрымлівалі касцельныя пасады (у 13 — 18 ст.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

уваткну́ць, уваткну, уваткнеш, уваткне; уваткнём, уваткняце; пр. уваткнуў, ‑ткнула; зак., што.

Тое, што і уткнуць у (1, 2 знач.). Дома, у сенцах старое хаты,.. маці ўваткнула свой серп у шчыліну над вушаком. Брыль. [Грышка] пачаў .. [начлежнікам] падпяваць, уваткyуўшы твар у каўнер кажуха. Чарот.

•••

Уваткнуць свае тры грошы — тое, што і уткнуць свае тры грошы (гл. уткнуць).

Уваткнуць свой нос (язык) — тое, што і уткнуць свой нос (язык) (гл. уткнуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Варо́к (ворак) ’кашалёк’ (Яруш.); ’мяшок на грошы, капшук’ (Бяльк.). Укр. во́рок ’мяшок’. Ст.-бел. вор ’мяшок’, ворок, ворек ’тс’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). З польск. wór, worek ’тс’ (да этымалогіі; гл. Брукнер, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Únsumme

f -, -en вялі́кая су́ма; разм. шалёныя гро́шы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verjúbeln

vt разм. спусці́ць, прагуля́ць, дарэ́мна вы́даткаваць (грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wéchselgeld

n -(e)s разме́нная [дро́бная] мане́та, разме́нныя гро́шы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)