лама́ны і ло́маны, -ая, -ае.

1. Паламаны, сапсаваны.

Л. стол.

2. перан. Няправільны, скажоны.

Гаварыць на ламанай рускай мове.

3. Няроўны, загнуты пад вуглом.

Ламаныя густыя бровы.

○

Ламаная лінія — у матэматыцы: лінія з адрэзкаў прамой лініі, злучаных пад вуглом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жартава́ць

(польск. żartować, ад żart = жарт)

1) гаварыць што-н. несур’ёзна, смехам, для пацехі;

2) насміхацца, кпіць;

3) недаацэньваць чаго-н. (напр. ж. з агнём, ж. з хваробай).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спі́кер

(англ. speaker, ад speak = гаварыць)

1) старшыня парламента ці (у парламентах некаторых краін) яго ніжняй палаты;

2) асоба, якая аб’яўляе гледачам рашэнне суддзяў на спаборніцтвах па боксу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Саландзі́ць (языком) ’гаварыць недарэчна’, салэ́ньдзіць ’многа, несупынна гаварыць’ (Сл. ПЗБ). Вытворнае ад ланда, ландзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прафо́рма

(лац. pro forma = для формы)

знешняя фармальнасць, выгляд; што-н. паказное (напр. гаварыць для праформы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

спі́кер

(англ. speaker, ад speak = гаварыць)

старшыня парламента або (у парламентах некаторых краін) яго ніжняй палаты.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Трынды́каць ‘гаварыць абы-што’, ‘ледзьве хадзіць пасля хваробы’ (ТС), трынды́чыць ‘многа гаварыць’ (Мат. Маг.). Параўн. укр. тринди́кати ‘няўмела іграць на шчыпковым інструменце’, ‘несупынна гаварыць’. Экспрэсіўныя суфіксальныя ўтварэнні на базе імітатыва трынды, параўн. трындзець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

smut [smʌt] n.

1. infml непрысто́йнасць; не прысто́йны анекдо́т;

Don’t talk smut. Хопіць гаварыць непрыстойнасці.

2. са́жа; бру́дная пля́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гру́басць ж. Gróbheit f -, -en, Róheit f -, -en; Bárschheit f -, -en;

гавары́ць гру́басці Gróbheiten ságen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

магчы́, магу́, мо́жаш, мо́жа; мог, магла́, -ло́; незак., з інф.

1. Быць у стане, мець магчымасць (рабіць што-н.).

М. працаваць.

2. Мець права, абавязак.

Не можам атэставаць.

3. Абазначае верагоднасць, магчымасць якога-н. дзеяння.

Можа паказацца.

◊

Не магчы (не ўмець) звязаць двух слоў (разм., неадабр.) — пра няўменне прыгожа, звязна гаварыць, выказваць свае думкі.

Не можа быць! — вокліч, які выказвае недавер, сумненне, здзіўленне і пад.

Не можа быць (і) гаворкі — нельга нават і гаварыць аб выкананні, здзяйсненні чаго-н.

|| зак. змагчы́, змагу́, змо́жаш, змо́жа; змог, змагла́, -ло́; змажы́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)