паначэ́рпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Начэрпаць у якой‑н. колькасці. Паначэрпваць вады ў вёдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапі́сец, ‑пісца, м.

Вымяральны прыбор, які аўтаматычна запісвае свае паказанні. Самапісец ціску. Самапісец узроўню вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухапа́рнік, ‑а, м.

Спец. Частка паравога катла, якая служыць для аддзялення ад нары кропель вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́ліз, ‑у, м.

Спец. Раскладанне вадкіх, цвёрдых або газападобных рэчываў пад уздзеяннем святла. Фатоліз вады.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло і lysis — раскладанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

filtr, ~u

м. фільтр;

filtr do wody — фільтр для вады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вадзя́нкі1 ’сані для падвозкі вады’ (Юрч.). Ад прыметніка вадзяны ’прызначаны для вады’. Форма pluralia tantum тлумачыцца аналогіяй з сані.

Вадзя́нкі2 ’драўляная пасудзіна, якой чэрпаюць ваду з вядра’ (ДАБМ, 815). Суфіксальнае ўтварэнне ад вадзяны́ ’прызначаны для вады’. У ДАБМ слова прадстаўлена як адзінкавая назва на тэрыторыі Міншчыны. Форму множнага ліку можна тлумачыць як вынік аманімічнага адштурхоўвання: вадзя́нка ’пасудзіна’, — вадзя́нка ’хвароба’. Магчыма, таксама аналогія з іншымі назвамі посуду pluralia tantum (ночвы і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БІДЫСТЫЛЯ́Т,

дыстыляваная вада, атрыманая падвойнай перагонкай звычайнай вады.

т. 3, с. 147

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́нуць, -ну, -неш, -не; лінь; зак.

1. Рэзкім рухам выліць, узліць на што-н. вадкасць.

Л. вады на рукі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна ліцца, хлынуць патокам (пра дождж, святло, паветра і пад.).

Лінуў дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ся́трыць ’хвалявацца, пакрывацца дробнымі хвалямі (пра паверхню вады)’ (рагач., Сл. ПЗБ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

upstream

[ʌpˈstri:m]

adv., adj.

су́праць плы́ні (ракі́), су́праць вады́; у кіру́нку да вярхо́ўя ракі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)