даказа́ць, дака́зваць bewéisen* vt; náchweisen* vt, erwéisen* vt; unter Bewéis stéllen;

што і патрэ́бна было́ даказа́ць was zu bewéisen war;

◊ даказа́ць сваё auf séinem Stándpunkt [Recht] behárren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

каб​II часц:

каб гэ́тага больш не было́! dass es nicht wíeder vórkommt [passíert]!;

каб нам то́лькі паспе́ць зако́нчыць рабо́ту! wenn wir nur die Arbeit beénden könnten!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

раздзялі́ць сов., в разн. знач. раздели́ть; (на части — ещё) расчлени́ть;

харчы́ трэ́ба было́ р. на не́калькі дзён — продово́льствие ну́жно бы́ло раздели́ть на не́сколько дней;

рака́ ~лі́ла гэ́тыя во́бласці — река́ раздели́ла э́ти о́бласти;

р. тэкст на пара́графы — раздели́ть (расчлени́ть) текст на пара́графы;

р. з кім-не́будзь сваю́ ра́дасць — раздели́ть с ке́м-л. свою́ ра́дость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

свяці́цца несов.

1. свети́ться, бре́зжить;

было́ по́зна, але́ ў ха́тах ~ці́ліся агні́ — бы́ло по́здно, но в дома́х свети́лись огни́;

за рако́й ледзь-ледзь све́ціцца аге́ньчык — за реко́й чуть-чуть бре́зжит огонёк;

2. (чым) перен. свети́ться, излуча́ть (что);

яна́ ўся ~ці́лася дабро́м — она́ вся свети́лась доброто́й;

во́чы ~ці́ліся ра́дасцю — глаза́ свети́лись ра́достью (излуча́ли ра́дость)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Лускаві́цінь ’мяшок, у якім адцэджваюць тварог’ (Бяльк.), рус. бран. лускави́тень ’тс’. З пчалярскай лексікі: гл. васкавень. Відавочна, спачатку было ⁺васкавіт ’мяшок, які робіць воск’, але таму, што ва ўсх.-бел. гаворках дэрываты з суфіксам ‑іт азначаюць асоб па іх занятку (барацьбі́т, сяўбі́т), да васкавіт быў далучаны суфікс ‑ень (як берасцень ’збанок, гаршчок, аплеценыя бяростай’). Пры ад’ідэацыі лексемы луска ’адходы’ в‑ было заменена ў л‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́стрыгуць ’выставіць, высунуць’ (Сцяц., зэльв.). Запазычанне з польск. wystryhnąć ’накіраваць, выправадзіць, выставіць; модна, прыгожа апрануць’, якое, відавочна, было збліжана фанетычна з стрыгчы, выстрыгчы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заці́шна,

1. Прысл. да зацішны.

2. безас. у знач. вык. Ціха, бязветрана. Тут, пад стогадовымі соснамі, пад волатамі-дубамі, было зусім зацішна. Шамякін. Сонца грэла слаба, .. але пры сцяне было зацішна і нават цёпла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дранцве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Дзеравянець, нямець, страчваць адчувальнасць. Ад холаду дранцвелі рукі і ногі, але ..[Эдазі] плыў і плыў уперад. Каваль. Шкада было матораў гэтых машын, шкада было шафёраў, рукі якіх дранцвелі ад напружання. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмараліза́цыя, ‑і, ж.

1. Упадак нораваў, маральнае разлажэнне. Дэмаралізацыя арыстакратыі.

2. Упадак духу, дысцыпліны. Дэмаралізацыя арміі. □ Было ясна, што з дапамогаю салдат і афіцэраў, якія спачуваюць пам, было лягчэй выканаць задачу дэмаралізацыі тылу ворага. Казлоў.

[Фр. démoralisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахму́рна,

1. Прысл. да пахмурны (у 2 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра пахмурнае надвор’е. Было пахмурна і золка. Грахоўскі.

3. перан.; безас. у знач. вык. Пра змрочны, невясёлы настрой. На душы было пахмурна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)