odyniec
м. стары дзік або зубр, які ходзіць адзін; адзінец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
swindle1 [ˈswɪndl] n. падма́н, махля́рства, ашука́нства;
That newspaper story is a complete swindle. Той артыкул у газеце – адзін падман.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ніго́д ’ніколі, ні адзін год’ (Жд. 2). Са спалучэння ні год (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.
1. Тое, што і весці ў 1, 2 і 4 знач. (але абазначае дзеянне, што адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).
В. дзяцей гуляць.
В. войскі ў бой.
В. смыкам па струнах.
В. машыну.
2. што з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу).
3. пераважна безас., каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе.
Машыну пачало в. па слізкай дарозе.
4. Кіраваць гульнямі, танцамі.
|| наз. ваджэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся. Каб не размінуцца з Янкам, Лабановіч рашыў зайсці на яго ранейшую кватэру. Колас. А Жэня магла б і размінуцца з калонай, не заўважыць чалавека ў цывільным. Кулакоўскі.
2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога. — Пане Сурвіла, — сказаў вусаты шляхціц, — падайцеся крыху набок, і мы пройдзем паўз вас, размінёмся. Чорны. Сцежачка вузкая, як толькі дваім размінуцца, бо ідзе яна праз саўгасныя пасевы. Кулакоўскі. // Прайсці міма, не прыпыняючыся адзін каля другога. Глянулі [падпольшчыца і Клумаў] адзін на аднаго, ён пазнаў яе, не гледзячы на «маскарад», кіўнулі адзін аднаму — і размінуліся. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
by oneself
а) адзі́н; сам
б) сам па сабе́, безь нічыёй дапамо́гі (зрабі́ць што)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disciple
[dɪˈsaɪpəl]
n.
1) пасьлядо́ўнік -а m., ву́чань -ня m.
2) адзі́н з Хрысто́вых Апо́сталаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
злі́пнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зліпся, -плася; зак.
1. Злучыцца, прыліпнуць адзін да аднаго.
Лісты паперы зліпліся.
Валасы зліпліся ад поту.
2. перан. Пра вочы: закрыцца (пры моцным жаданні спаць).
|| незак. зліпа́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым.
1. Пакрываць сябе пырскамі чаго-н.
П. адэкалонам.
2. Пырскаць на каго-н., адзін на аднаго ці вакол сябе.
П. вадой.
|| зак. папы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. пы́рсканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сегрэга́цыя, -і, ж. (кніжн.).
1. Адзін з відаў расавай дыскрымінацыі — абмежаванне ў правах на падставе колеру скуры або нацыянальнай прыналежнасці.
2. Неаднароднасць хімічнага саставу металічных сплаваў, што ўзнікла пры іх крышталізацыі (спец.).
|| прым. сегрэгацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)